زمینهای بایر و خالی از سکنهی گرد ارهبور و دیل که از نفس سوزان اسماگ اژدها سوخته و سیاه شده بود. مرزهای برهوت، پناه تهماندهی سبزی و زندگی بود ولی قلبش سوخته و کاملاً بیبر بود. زمینهای برهوت از جنوب مایلها ادامه داشت و تا ساحل رود رانین از کنام اسماگ، زیر تنها کوه میرسید ولی اگر نقشهی همراه کتاب ...
ادامه مطلب »