Album: Oath Bound (2006) | Track: Beleriand | Band: Summoning |
به شمال، به شمال جایی که سرزمین دهشت قرار دارد دونگورتین [نان دونگورتب]، جایی که همهی مسیرها از دست رفتهاند در تپهها، در تپه های سایهی نومیدی و سرما در آنسو بادنجانیان مرگبار رشد میکنند به جنوب، به جنوب زمینهای پهناور کشف نشده به غرب، به غرب که اقیانوس باستانی غرش میکند به شرق، به شرق در قلههای بسیارِ آبی رنگ به کوهستانهای دنیای بیرونی کشف نشده و بی ساحل، عریض و پهناور به شرق در قلههای بسیارِ آبی رنگ [کوهستان آبی] در سکوت جمع شده و در مه باز شد کوهستانهای دنیای بیرونی در آنسوی درختزارهای درهم گوریده خارزار و بیشهزار انبوه و میدانچهای عاری از درخت اندیشههای عمیق و جادویی کسی که در تنههای درختان رسوخ کرده که هنگام جوان بودن جهان، باستانی بود |
این شعر همونطور که که از اسمش پیداست، به توصیف بلریاند میپردازه؛ بلریاند از دید نولدوری که تازه به اونجا وارد شده بودن. قسمت آخر شعر البته اشاره داره به قدرت ملیان و حلقهاش و اون میدانچهی بدون درختی که تینگول اولین بار ملیان رو اونجا دید و افسون برش افتاد.
– ترجمه: الوه
- این ترجمه برای اولین بار در تالارهای شورای ماهاناکسار منتشر شده بود: ترجمه سروده های گروه موسیقی Summoning