دریاچهای بزرگ در منطقهی جنوبی موردور که به نام نورن شناخته میشود. به طول بیش از صدها مایل و عرضی در حدود پنجاه مایل که بزرگترین قسمت آن توسط چهار رودخانهای که از کوههای اطراف موردور جاری بود تغذیه میشد. این «دریای» نورنن در واقع یک دریاچهی بزرگ بود و به همین دلیل است که در بعضی جاها با نام «دریاچهی نورنن» یاد میشود. آب آن تاریک و تلخ توصیف میشود؛ البته مشخص نیست که این واژهها دقیقاً به چه معناست ولی ممکن است اشارهای به سرچشمهی این آبها که از کوههای ارد لیتوی و افل دوات میآید باشد.
در طول فرمانروایی سائورون بر موردور، سرزمینهای اطراف دریای نورنن خوراک سپاهیان او را به واسطۀ کار بردگان تامین میکرد. پس از نبرد حلقه و شکست سائورون، شاه الهسار این بردهها را آزاد کرد و زمینهای اطراف دریا را به آنها بخشید.