پس از جنگ خشم اداین سرزمین میانه را ترک کردند ولی بسیاری از انسانها در سرزمینهای شرقی و جنوب کوهستان آبی ماندند. سالهای ابتدایی دوران دوم برای انسانهای سرزمین میانه هنگامهی ترس و تاریکی بود اما بعد از ششصد سال اولین کشتی نومهنوریها در سواحل دیده شد. زمانی که سالهای تاریک از شرق دریا گذشت، تمدن نومهنور به افتخارات عظیمی رسید، و خیلی زود ملوانان بلند و قوی دونهداین شروع به جستجو در سرزمین میانه کردند. آنها برای پیروان خود هدایا و دانش به ارمغان آوردند و در میان نومهنوریها به عنوان شاهان دریا شناخته میشدند و برخی حتی آنان را خدایان به حساب میآوردند.
با گذشت زمان و نزول سایه بر نومهنور، ملوانان شروع به استثمار زمینهای سرزمین میانه کردند؛ برای خود مستعمره گرفتند و جنگلها را نابود کردند (و بر اساس برخی منابع حتی با خود برده هم آوردند). بعد از سقوط نومهنور، تعدادی از بازماندگان به رهبری الندیل وارد سرزمین میانه شدند و کارهای بزرگ بسیاری کردند که در قرنهای بعدی از یاد رفت. در پایان دوران سوم از بعضی از این بناها، به خصوص اورتانک و میناس تیریت تحت عنوان کارهای شاهان دریا یاد میشود.
این کلمه یک بار هم در قالبی دیگر برای اشاره به «ارواح شاهان دریا» (نشان خاندان سلطنتی در نومهنور) در آکالابت استفاده شده است. این نحوهی استفاده دارای ابهام است: ممکن است به معنای پایان «ارواح نومهنور» یا اشارهای خاص تر به شاهان تایید شدهی نومهنور باشد.