آردا، دنیای تالکین سایت طرفداران تالکین در ایران. جایی برای گفتگو در مورد ارباب حلقه ها و دیگر آثار تالکین به زبان فارسی
پادکست شماره ی ۱۸ – حرف های حساب
این پادکست:
- زمزمه با استاد تالکین
- “لاستو بث نن. تولو دان نانگالاد”
- نظرسنجی جدید
- تاپیک های جدید هفته
- سهمی برای یک دوست: گفتگویی با امین ظهورتبار {R-FAARAZON}
- هابیت و اسکار ۲۰۱۳
شنیدن این شماره:
درباره 3DMahdi
آخرین مقالات فرهنگنامه
- دریاهای پرسایه
- جزایر افسونشده
- جادۀ بایواتر (راهی به بایواتر و نواحی پایین آن)
- بایواتر (روستای کنار واتر)
- پروانه
- خانواده باتربار (خانوادهای که مهمانخانۀ اسبچه راهوار را اداره میکرد)
- خانواده باروز (خانوادهای از هابیتهای شایر)
- خانواده باروئز (یکی از حراجگذاران بگاند)
- بوندوشاتور (کوههایی که الفها آن را فانویدول مینامیدند)
- بالروئر (لقب باندوبراس توک)
- کلک باکلبری (روشی برای گذر از رود برندیواین و رفتن به جانب باکلند)
- باکلباری (روستایی بر کرانه رود برندیواین)
- دروازه باکلند (دروازه شمالی باکلندیها)
- باکلند (سرحدات شرقی شایر)
- باک هیل (تپهای که برندی هال در آن بنا شده است)
- بوکا اهل ماریش (اولین تاین هابیتهای شایر)
- بریتا لئوفا (پادشاه محبوب روهان)
- رود بروآینن (نامی الفی برای لودواتر)
- زمینهای سوخته (زمینهایی ویران در شرق آندوین)
- قهوهای (رنگ نمادین رادگاست ساحر)
شاید بپسندید
متن ترانه ترک آخرین وداع (The Last Goodbye)
ترک «آخرین وداع» از آلبوم موسیقی فیلم «هابیت: نبرد پنج سپاه» است، این ترانه زیبا ...
اول سپاس بابت زحمتی که برای پادکست ها می کشی.
بعد فقط من نفهمیدم موضوع صحبتت با آر-فارازون عزیز چه ربطی به آردا داشت؟
راستی خوب از کتاب های درسی هم الگو میگیریا :دی (اولیور توئیست و مایع حرف شویی)
آقا یکم رو تلفظات کار کن برادر من:دی زندگی پی؟ لینکَن؟ اِفلک؟!:دی
بد نبود… مرسی
ت.ت
پادکست همیشه بخش محبوب من بوده ولی این صحبت ها راجع به شهرستانی بودن خیلی ناراحتم کرد. اکثر مسائلی رو که به تهرانی ها نسبت میدن اصلاً در تهرانی های اصیل نیست. یادمون باشه نود در صد کسانی که در تهران زندگی میکنن در اصل مهاجر هستن. خود من که اجدادم از اردستان به تهران مهاجرت کردن یکیش. ما آمدیم و فرهنگ خودمون رو آوردیم و هرگز در فرهنگ تهران ذوب نخواهیم شد. ولی این نه دلیل برتری هست و نه دلیل ضعف.
همه ی ما ایرانی هستیم و اگر زبانی شبیه اونچه در تهران صحبت میشد به زبان معیار تبدیل شد شاید به دلیل ساده تر بودنش (=تهی تر بودنش) از پیچیدگی ها و ظرافت های گویش ها و زبان های دیگه ی محدوده ی خاک ایران بود. وگرنه شیوه ی صحیح تر این زبان نه در تهران که در افغانستان کاربرد داره.
ما در آردا یه وجه مشترک داریم و با این هدف داریم تمرین میکنیم تا حرف های همدیگر رو بهتر درک کنیم. خواهش میکنم، تمنا میکنم از همه ی دوستان که یادآوری کنن به خودشون، به من که اینجا محل زندگی اهمیت نداره. ما اهل هر جا که باشیم طرفدار تالکین هستیم و محل زندگی هیچ کس، بهش حق برتری نمیده.
ببخشید، زیاده گفتم. بگذارید به حساب دلتنگی آخر سال یک موجود متضاد.
به لگولاس: :دی. بچه ی درس خون که درست خودش نیست!
درسته ربطی نداشت. خوب ما خارج از دنیای تالکین هم برای خودمون هویتی داریم. خواستیم از اون هویت بگیم.
به ت.ت:
خیلی هم درست بود. به لهجه ی خراسانی همینا میشدن. راستی عینکت چند؟! دی
به تضاد:
تضاد جان این گفتگو اصلا به دنیای تالگین مربوط نمیشد این حرف ، حرفیه که شامل خارج از دنیای نت میشه! ما همه به گویش، فرهنگ و آداب منطقه ای که توش زندگی می کنیم افتخار می کنیم. و اصلا به نظر من فرهنگی غالبی بر فرهنگی دیگر نیست.
پایخت ما رو قبول نمی کنه یعنی همین که تا آخر عمرمون هر جا که باشیم متعلق به سرزمین مادریمون هستیم! : )
دست شما درد نکنه ، گفتگوی خوبی بود .