کارگزار شاه اوندوهرِ گوندور که وقتی شاه و هر دو وارث وی در نبرد با وانرایدر ها گم شدند در مقام قدرت نشست. بنا بر تصمیم شورای گوندور، برگزیدن جانشین بر عهدهی پلندور قرار گرفت. دو نامزد برای این مقام بود: آروهدویی از آرتداین و ائارنیل، رهبر گوندوریان و پیروز نبرد اردوگاه که از نسل خاندان سلطنتی گوندور بود.
آروهدویی از تبار لاینقطع ایزیلدور و ادعایش قویتر بود ولی پلندور شورا را بر آن داشت که ائارنیل را انتخاب کنند و وی نیز به عنوان ائارنیل دوم، بر تخت نشست. تمام قراین موجود بر آن شهادت میدهد که پلندور تحت امر شاه تازه، در مقام کارگزاری به خدمت ادامه داد.
پلندور کارگزار تأثیرگذاری بود که قدرت قابل توجهی به دیوان خود افزود. در دوران فترت نیز به عنوان نایب السلطنه به شکل مؤثری عمل کرد. در زمان وی، دیوان کارگزاری موروثی شد. وقتی که پلندور مرد، پسرش وروندیل مقام کارگزاری را به ارث برد و نوهاش، ماردیل نخستین کارگزاری شد که به تنهایی بر گوندور فرمان راند.