چندین مایل به طرف شمال مصبهای سیریون، آبهای این رودخانه با پیوستن به ناروگ قوت میگرفتند. جایی که این دو رودخانه به یکدیگر میپیوستند، سرزمینی پر گُل وجود داشت، که پر از درختان بیدی بود که در امتداد سواحل رود سیریون کشیده میشد. آن جا نان تاترن بود، وادی بیدبُنها که به عنوان یکی از زیباترین مکانهای سرزمین میانه شهره بود.