خوزدول (زبان محرمانه ی دورف ها)

نامی که دورف ها به زبان محرمانه ی خود می دادند ، که تنها تعداد کمی از کلمات آن توسط بیگانگان کشف شده بود. به استثنای معدود کلماتی مثل قسمت هایی از اسم ها و مکان ها، تالکین اطلاعات خیلی کمی در مورد زبان دورف ها نوشته است. همان طور که دورف ها زبان شان را مثل یک راز حفظ می کردند، طبیعی است که مقدار کمی از آن در نوشته ها ثبت شده باشد). منابع اصلی ما، کلماتی هستند مانند خزد-دوم (خزد در زبان آنها، به معنی دورف است) و خوزدول. و در فریاد هایی که در نبرد سر می دادند، مثل باروک خزد! خزد آی منو! ( به معنی تبر های دورف ها ! دورف ها بر فراز تو هستند! )

در زمان دوران سوم، به نظر می رسید که دورف ها به خوزدول دیدی مشابه دید الف های سرزمین میانه به کوئنیا داشتند. زبانی اصیل و قدیمی. دورف ها، بیشتر در میان خودشان، تمایل داشتند که با زبان مادری مربوط به همان منطقه ای که در آن زندگی می کردند، صحبت کنند. در حدی که نام هایشان را از همین زبان انتخاب می کردند.

دورف ها همچنین یک اسم محرمانه ی “درونی” داشتند. که احتمالا از زبان خوزدول گرفته شده است. ولی آنها در مورد اسم درونی شان بسیار حساس و پنهان کار بودند، در حدی که حتی این اسم را روی سنگ قبرشان هم نمی نوشتند.

نکات:

۱ – تالکین در مورد تلفظ اسامی دورف ها به ما اطلاعات اندکی داده. به همین دلیل، تلفظ هایی که بالاتر از آن یاد شد، تا حدی حدسی هستند و بر اساس گفته های تالکین که آواهای زبان های به جز زبان های الفی، معمولا مانند همان زبان های الفی، ترجمه می شوند. به جز یه مورد استثنا، که صدای “خ” که مثل کلمه ی ” backhand ” در تلفظ بریتانیایی، خوانده می شود.