اینگلوریون (لقب گیلدور)

“من گیلدور هستم … گیلدور اینگلوریون از خاندان فینرود.”

(یاران حلقه I – ۳ سه همسفر)

لقبی که گیلدور در هنگام ملاقاتش با فرودو در شایر به خودش داد. اینگلوریون به معنای “پسر اینگلور” است.

باید اشاره کرد که گیلدور الف خیلی مهمی بود، زیرا زمانی که این داستان نوشته میشد، اینگلور نام شاهزاده الفی بود که در سیلماریلیون “فینرود” نام دارد و فینرود نام پدرش (فینارفین در سیلماریلیون) بود. به این معنی که گیلدور الفی نجیبزاده و در حقیقت پسر بنیانگذار نارگوتروند است.

اینکه واقعا تالکین چنین قصدی داشته معلوم نیست زیرا در سیلماریلیون به صراحت گفته شده فینرود(یا اینگلور در این متن) همسر و فرزندی نداشته، که با ادعای گیلدور در تضاد است. و یا شاید تالکین بدون هیچ قصدی از این نام دو بار استفاده کرده است(همانند گلورفیندل).