در نزدیکی دروازه های منگروت، پایتخت زیرزمینی شاه تینگول، درخت راش زیبا و تنومندی روییده بود که آنرا هیریلورن می نامیدند. ظاهرا نام اصلی این درخت نلدور بوده است که معنای آن درخت سه قلو میباشد و این به دلیل سه تنه بلند و عظیم آن بوده است. شهرت نام این درخت به قدری بود که در نهایت تبدیل به واژه سینداری معادل درخت راش شد، و از همین نام هم برای نام جنگل نلدورت که درختان راش در آن می روییدند استفاده گردید. نام این درخت در زمان ماموریت جستجوی سیلماریل تغییر یافت. هنگامی که تینگول متوجه شد که لوتین ممکن است در جستجوی برن از دوریات خارج شود، خانه ای بر فراز این درخت ساخت و لوتین را در آن زندانی کرد. پس از این اتفاق نام این درخت به هیریلورن به معنی درخت بانو تغییر یافت، در حالیکه این خانه درخت مدت زیادی نتوانست لوتین را در خود نگاه دارد. لوتین با استفاده از نیروهای جادوییش از آن گریخت و به یاری برن در ماجراهای مخاطره آمیزی که در پیش رو داشت شتافت و در نهایت نیز او را در جدا کردن یک سیلماریل از تاج آهنی مورگوت یاری رساند. همانگونه که درخت تناور شروع ماجرای یافتن سیلماریل را شاهد بود، پایان آن را نیز به نظاره نشست. سیلماریل طی شکار گرگ به دست آمد، اما برن در این شکار زخم مرگباری متحمل شد و در زیر همین درخت بود که لوتین پیش از مرگ برن او را در آغوش کشید.