دروازه‌ی چوبین (اولین دروازه گوندولین)

اولین دروازه از هفت دروازه‌ای که راه ورودی گوندولین را می‌بستند، دروازه‌ای که منتهی الیه داخلی نقب تاریک را که از رودخانه خشک در میان کوه‌های محیط امتداد پیدا می‌کرد، مسدود می‌نمود. در حالی که هفت دروازه غالباً ساختارهایی پیچیده با نگهبانان خاص خود را داشتند، دروازه‌ی چوبین ظاهر نسبتاً ساده‌ای داشت: یک دروازه‌ی عمودی چوبین که با میخهای آهنی استوار می‌شد و بین دو ستون عظیم معلق بود. این دروازه توسط نگهبانان تاریک که در تونل گشت می‌زدند باز می‌شد و با یک لمس ساده توسط یکی از این نگهبانان، دروازه‌ عمودی بی‌صدا بالا می‌رفت و امکان تردد در اورفالخ اخور فراهم می‌شد.