افل (نامی برای یک ناحیه محصور)

تشکیل شده از کلمات الفی که به صورت تحت‌اللفظی به معنای «حصار بیرونی» است. یک افل یک حصار تقویت شده بود. معروف‌ترین «افل» مال قوم هالادین از بره‌تیل بود که به عنوان افل براندیر شاخته شده بود اما گاهی تنها «افل» خوانده می‌شد. محوطه‌ای بر فراز تپه آمون اوبل، دهکده‌ای کوچک از مردمان بره‌تیل را احاطه کرده بود که اقامتگاه بزرگان آنها بود. نام افل در «افل دوات» که نامی برای کوهستان سایه که حصار بیرونی غربی سرزمین موردور را شکل می‌داد هم استفاده شده است.