حداقل در میان الدار والینور و نوادگانشان، بین آنها این مرسوم بوده است که آنها توسط والدینشان دو نام بگیرند: اولی در هنگام تولد توسط پدر داده میشود و دیگری بعداً توسط مادر. برخی الفهای مشهور نام سومی هم به دست می آوردند.این اپسه یا نام پسین الفها بهتر خصوصیات و کردار آنها را نشان میداده است و در دورههای تاریخی بعد به عنوان نامی معمولی آنها مورد استفاده قرار میگرفت. مثالهای مشهور از این نامهای پسین گیل-گالاد (در اصل با نام ارینیون) و گالادریل (که در اصل نام پدری و مادریش به ترتیب آرتانیس و نرون بود) هستند.