در فراسوی جهان غرب، بر روی ماسهها،
روی ماسههای مروارید در سرزمین الفی
ترانههای بلریاند، ترانۀ لیتین، بند ۲۱۹۲-۲۱۹۳ و چونانکه در فصل «حدیث برن و لوتین» در کوئنتا سیلماریلیون نقل گشته است.
سرزمینهایی در آمان، در غرب دریای بزرگ جایی که الفها در آن ساکن بودند و از لنگرگاههای سرزمین میانه به آنجا سفرشان را آغاز کردند. این نام ترجمۀ واژۀ الفی الدامار است و به نظر میرسد در اشکال مختلفش با این شکلها ارتباط داشته باشد نظیر: میهن الفی یا الفینس. این قسمت از آمان گاهی با نام «پریان» نیز ارجاع داده شده است.