دون‌لندی (زبان مرده‌ی مردمان دون‌لند)

زبانی که دون‌لندی‌های سرزمین‌های غرب کوهستان‌ مه‌آلود، در شمال شکاف روهان آن را به کار می‌بردند. زبانی که امروز کاملاً مرده است و تنها یک واژه از آن باقی مانده: فورگوییل که به شکل تحت اللفظی می‌توان آن را به «کله کاهی» ترجمه کرد و به عنوان توهین، برای اشاره به دشمنان قسم‌خورده‌اشان، روهیریم به کار می‌بردند. زمانی زبانی مشابه زبان فوق در میان برخی از هابیت‌های تیره‌ی استور کاربرد داشت ولی در دوران سوم، نوادگان آن‌ها در شایر، مدت‌ها بود که زبان مشترک را به کار برده و آن زبان را کنار گذاشته بودند.