از دونهارو، دو ردیف سنگ عمودی جادهی باستانی را مشخص میکنند که به سمت شرق، به جانب دوویموربرگ و جادههای مردگان میرفت. مسافری که آن مسیر را طی میکرد به زودی زیر درختان جنگل تاریک صنوبر میرسید که همان دیمولت بود. نام آن، از زبان کهن میآید و به شکل تحت اللفظی به معنی «جنگل تاریک» است. در اعماق جنگل، تک سنگ عظیمی قرار داشت که مسیر را مشخص میساخت و آن سو تر از آن، میان ریشههای دوویموربرگ، دروازه تاریک مردگان قرار داشت.