بوکا اهل ماریش (اولین تاین هابیت‌های شایر)

برای هابیت‌های ناحیه شایر، پایان هزاره دوم از دوران سوم دوره‌ای بحرانی محسوب می‌شد. مناطق شمالی سرزمین میانه در آتش جنگ می‌سوخت. سپاهیان آنگمار، آرتداین، کاردولان، رودئور را در می‌نوردیدند. در این میان اغلب هابیت‌ها به سوراخ‌های خود خزیده بودند، هرچند که برخی از آنان نیروهایی برای خدمت به آرتداین که در مرز شایر قرار داشت عزیمت کردند ولی هیچگاه بازنگشتند.

سرانجام آرامش بازگشت و سرزمین‌های قلمرو دونه‌داین یکی پس از دیگری سقوط کردند و شاه جادوپیشه آنگمار که فاتح نبرد بود به واسطه انتقام جویی سپاه گوندور مغلوب گردید. هابیت‌ها به سر کارو زندگی قدیمی خود بازگشتند اما در فقدان آرودوی، آخرین پادشاه آرتداین آنها بی سرپرست ماندند.

پس از گذشت چهار سال از پایان جنگ‌های بزرگ هابیت‌ها تصمیم گرفتند که از بین خود سرکرده‌ای انتخاب کنند. آنها بوکا اهل ماریش را که به لقب تاین شایر مفتخر شده بود انتخاب نمودند که آنها را به سوی آرامش و شکوفایی رهنمون ساخت.

چیز زیادی از زندگی بوکا نمی‌دانیم اما راه وروش او تا زمان جنگ حلقه و پس از آن نیز باقی ماند. در زمانیکه بیش از هزارو دویست سال از تاینی بوکا می‌گذشت بزرگان باک‌لند همچنان مدعی بودند که از نسل بوکا اولین تاین هستند و به این موضوع می‌بالیدند.

یادداشت‌ها:

بوکا نامی افسانه‌ای نیست بلکه یکی از نام‌های رایج در بین مردم آنگلوساکسون می‌باشد و به همان مفهومی است که فوقاً آورده شد (گوزن نر یا بز کوهی) (به عنوان مثال بوکینگهام های جدید که اهل آنگلوسکسون هستند مرتبط با «مردم سرزمین بوسکا» می‌باشند) واقعیت آن است که این واژه عملا فقط در شایر دچار تغییر شده و به باک تبدیل شده است و نکته فوق قویا بر این دلالت دارد که تفسیر موجود صحیح می‌باشد.

باید توجه داشت که حداقل دو احتمال دیگر نیز وجود دارد : اول اینکه کلمه «چارتر» به مفهوم فرمان از واژه ای که به واژه جدید کتاب (book) تغییر شکل داده است مشتق شده و کاملاً با اولین تاین شایر تناسب دارد. این احتمال نیز تا حدی وجود دارد که بوسکا به واژه قدیمی‌تر پوکا که به معنی روح یا جنمی ‌باشد مرتبط باشد، با این وجود به نظر می‌آید که مورد اخیر کمتر محتمل باشد.

در پیشن‌نویس ضمائم ارباب حلقه‌ها آمده است که بوکا به سمت تاینی انتخاب شد ولی این اظهار نظر در کتاب چاپ شده دیده نمی‌شود. (به کتاب تاریخ سرزمین میانه جلد دوازدهم فصل هشتم داستان سالهای دوران سوم چاپ ۱۹۷۶ مراجعه کنید)