سواران سیاه (نزگول سوار بر اسب)

یکی از اشکالی که نزگول زمانی که در سرزمین میانه بیرون می‌رفتند به خود می‌گرفتند. آنها سواراکارنی با شنل‌های سیاه بودند که اسب‌هایی به رنگ شبق (پر کلاغی) را می‌راندند.

در سال‌های پایانی عصر سوم، سواران سیاه‌پوش توسط اربابشان سائورون در جستجوی سرزمین «شایر»، جایی که او پی برده بود می‌توان حلقه را یافت، به سرزمین‌های شمالی فرستاده شدند،. آنها سوار بر راه سبز شدند و رهبر آنها، ارباب نزگول، خود را در تنگه آندرات در جنوب بری مستقر کرد. در همین حال، سواران شایر را کشف کردند، اما برای دستگیری حامل حلقه دیر شده بود. آنها فرودو و همراهانش را به سمت شرق تا ریوندل تعقیب کردند و آنقدر نزدیک شدند که در یک مورد او را زخمی‌کردند. با این حال، جاه طلبی های آنها توسط آراگورن و گلورفیندل خنثی شد و در نهایت توسط قدرت های الروند و گندالف بر آنها غلبه شد.

پس از از دست دادن اسب‌های خود، سواران سیاه به میناس مورگول بازگشتند و مرکب‌های جدیدی فراهم آوردند: جانوران پرنده عظیمی که آنها را بر فراز سرزمین میانه به پرواز درمی‌آوردند.