گوهر آرکن (قلب کوه اره بور)

«مثل یک گوی بود با هزار وجه تراش خورده؛ مقابل نور آتش مثل نقره میدرخشید، مثل آب در برابر آفتاب، مثل برف زیر نور ستاره ها، مثل باران جلوی مهتاب!»

هابیت – فصل ۱۲: خبرهای داخل

گوهر بزرگی که مدتی پس از تاسیس قلمرو دورفها در اره بور،توسط تراین اول در اعماق کوه کشف شد و بازماندگانش آن را قلب کوه نامیدند. دورفها تمام مهارت خود را برای تراش دادن آن به جواهر چند وجهی استفاده کردند. جواهری که نه تنها با نور کمرنگ خود میدرخشید، بلکه وقتی نور بر آن تابیده میشد آنرا به ده هزار پرتو سفید و ته مایه ای از رنگین کمان تبدیل میکرد. جواهر سنگین بود اما کوچک بود. بیلبو میتوانست آنرا با یک دست بگیرد اما نه آنقدر کوچک که بتواند دستش را ببندد.

در قرن های پس از آن، گوهر آرکن به عنوان میراث پادشاهان خاندان دورین دست به دست میشد.جواهر توسط پسر تراین به کوهستان خاکستری برده شد اما ترور  آن را به تالار بزرگ تراین در اره بور بازگرداند. وقتی اسماگ اره بور را ویران کرد، گوهر در میان جواهرات به غنیمت گرفته شده توسط او گم شد.

سالها بعد وقتی تورین گروه دورفها را برای باز پس گیری شهر قدیمی رهبری کرد، بیلبو بگینز گوهر آرکن را یافت و آنرا نزد خود نگه داشت. وقتی مردم شهر دریاچه و الفهای جنگلی برای طلب سهم از گنجینه اژدها پیش آمدند بیلبو گوهر را به آنها داد تا بتوانند به کمک آن با تورین معامله بکنند. پس از نبرد پنج سپاه و زمانی که تمام دشمنی ها به فراموشی سپرده شد، بارد قلب کوهستان را بر روی سینه تورین در مقبره اش قرار داد. بنابراین، حدود هزار سال پس از کشف آن توسط تراین اول، گوهر آرکن بار دیگر در اعماق تنها کوه دفن شد.

یادداشت:

واژه آرکن از واژه انگلیسی قدیمی به نام eorcan می آید که به معنای مقدس می باشد که عجیب به نظر می رسد. با اینکه جواهر زیبا و برای دورفها مهم بود، اما به نظر نمیرسد گوهر آرکن «مقدس» باشد. اینطور برداشت میشود که این نام را از نام Eorclanstánas(سنگ مقدس) که نام سیلماریل در انگلیسی قدیمی است گرفته شده باشد.