الفبایی که از کاراکتر های ساخته شده از علامت های صاف تشکیل شده بود. عمدتا برای حک کردن بر روی چوب یا سنگ طراحی شده بودند. شکل اصلی آن توسط دایرون مشاور پادشاه دوریات (تینگول) ابداع شده بود که همچنین به کرتاس دایرون یا الفبای دایرون نیز مشهور بود. در میان سیندار چندان از آن استفاده نمیشد. خصوصا پس از آنکه الفبای فئانوری به بلریاند آورده شد. ولی دورف ها آن را متناسب با نیازهایشان یافته و الفبای جدید را مشتاقانه پذیرفتند.
الفبای دایرون به شکل دلخواه و بی نظم علامت ها را به صداها اختصاص میداد. اما در الفبای فئانوری (تنگوار) شکل کاراکتر ها قواعد آوایی را دنبال میکرد. بعد ها دایرون به تغییر دادن الفبایش به شیوهی مشابه اقدام کرد. این نسخه از الفبا که مشکل تر و پیچیده تر بود در زبان الفی با نام آنگرتاس دائرون مشهور بود. این الفبا بعدا در دورهی دوم توسط نولدور در اره گیون توسعه یافت. از این نسخه از الفبا بود که الفبای آنگرتاس موریا توسط دورفها به وجود آمد.