نامی که روهیریم به مردمی مرموز و خجالتی داده بودند که در زبان الفی تحت نام دروئداین شناخته میشدند. گرچه تعداد آنها هیچ وقت بسیار نبود در پایان دوران سوم، شمارشان به معدودی در بخشهای جنوبی سرزمین میانه به ویژه در درووایت یائور و جنگل دروئداین در روهان، جایی که روهیریمها با آنها تماس برقرار کردند نقصان یافت.
در واقع، واژهی «ووزه» نامی در ادبیات عامه انگلستان برای اشاره به موجوداتی ترولمانند و پشمالو بود که در جنگلها و بیشهها زندگی میکردند. ووزه، ترجمهی تالکین برای کلمهی واقعی در زبان روهیریم به انگلیسی بود. خود روهیریم چنین موجودی را ووزه نمیخواندند و به آنها راگ میگفتند.