موجودات سیاه متعفنی که سائورون به عنوان مرکب پرنده برای اشباح حلقه علم کرد. آن را که ارباب نزگول در نبرد پلهنور سوار بود تحت عنوان برهنه و بیپر با بالهایی مانند بالهای پوستی خفاش و گردنی بلند و موجی توصیف شده. ولی در ایتیلین، فرودو اینها را با پرندههای عظیم لاشهخوار مقایسه میکند. مقایسهای که چندان با توصیف پرجزئیات بعدی همخوانی ندارد. شاید فرودو پرواز چرخان و مراقب آنها را توصیف میکند نه ظاهر خود موجودات را.
ماهیت این موجودات هر چه باشد ظاهراً آنها که نزگول استفاده کردند آخرین در نوع خویش بودند و سائورون آنها را پرورش داده بود تا به اندازهای غیرعادی برسند. به رغم اندازهاشان قدرتهای فوق طبیعی نداشتند، موجوداتی زنده بودند و میشد آنها را کشت یا به آنها صدمه رساند. لگولاس بر رود آندویین، یکی از آنها را با تیر زد و ائووین در دشتهای پلهنور یکی دیگر را کشت. آخرین موجودات بالدار در موردور از بین رفتند و همراه با ارباب خود، در فوران آتش کوه هلاکت گرفتار آمدند.