داگور براگولاخ (نبرد شعله‌های ناغافل)

تا نزدیک به چهار قرن، نیروهای نولدور مورگوت را در دژ شمالی خود، در آنگ‌باند در محاصره داشتند و کوهستان شمالی حصار بله‌ریاند بود و گذرگاه‌هایشان علیه نیروهای او به کار می‌رفت. دوره‌ی اول، سال ۴۵۵، مورگوت در نبردی که بعدها به نام داگور براگولاخ مشهور شد، در نبرد شعله‌های ناغافل حصر را شکست.

نبرد، شبی در زمستان آغاز شد. زمانی که مورگوت رودهایی از شعله از آنگ‌باند بیرون فرستاد که دشت‌های گسترده‌ی آرد-گالن را بلعیدند. سپس ارتش‌های بالروگ‌ها و اُرک‌هایی که گلائروگِ اژدها آن‌ها را رهبری می‌کرد بیرون آمدند. با زور، مناطق کوهستانی دورتونیون را اشغال کرده و دژهای آنگرود و آئگنور را که در آن‌ محل ساکنن بودند گرفتند. شکاف ماگلور نیز اشغال شد و مورگوت ورودی به خود بله‌ریاند را یافت.

دژ مایدروس در هیمرینگ مقابل کشند دشمنان تاب آورد و برج میناس تیریت در غرب و نیز قلعه‌های کوهستان ارد وترین. با این وجود، حصر شکسته شد و پسران فیانور پراکنده شدند و نیروهای مورگوت آزادانه در سرزمین‌های شمالی می‌گشتند.

چون نبرد علیه کوه‌های سایه اوج گرفت، فین‌گولفین، شاه برین، خشمگین بر خاکسترهای آنفائگلیت (دشتی که پیشتر آرد-گالن نام داشت) تاخت و مورگوت را به نبردی تن به تن خواند. مقابل دروازه‌های خود آنگ‌باند، نبردی عظیمی کردند و اگرچه مورگوت زخمی شد، فین‌گولفین شکست خورده و کشته شد.