بیمارگونگان، نامی که توسط الفها برای توصیف انسانها، استفاده میشد. این یک انتخاب نام معقول از طرف الفها بود که دچار مریضی یا کهولت سن و پیری نمیشدند و بنابراین از نظر یک الف، این ویژگی انسانها تفاوت بین دو نژاد را نشان می داد.
انگوار نامی برگرفته از زبان کوئنیایی بود اما این کلمه از ریشه باستانی مشابه آن در زبان سیندارین یعنی کلمه ingem گرفته شده است. اینگم ترجمه تحت الفظی کلمه «زمان بیماری» است که نشاندهنده دیدگاه الفها از پیری و کهنسالی است که مفهومی است که آنها قبل از اولین برخورد با انسانهای فانی با آن مواجه نشده بودند.