دورفی شریف و ارباب بلهگوست در انتهای دوران اول. تلخارِ آهنگر از آهن و طلا کلاهخودی به شکل سر گلائرونگ به عنوان تاج برای او ساخته بود. هنگام سفری به شرق بلریاند، او و گروهش در شبیخون اورکها گرفتار شدند، اما مایدروس و مردمش به نجات او آمدند. او به نشانهی قدردانی کلاهخود را به مایدروس بخشید. و بدینسان این کلاهخود بعداً بدل به ارثیه خاندان هادور شد: کلاهخود اژدهای دورلومین.
وقتی مایدروس اتحادی برای مبارزه با مورگوت تشکیل داد، آزاگال و دورفهایش همرزم او در این راه شدند. در نیرنایتآرنویدیاد آنان با گلائرونگ رودررو شدند و با تبرهای خود به جنگش رفتند. در انتها هنگامی که اژدها آزاگال را به زمین زد و بر روی او خزید، ارباب دورف در آخرین دم چاقوی خود را به شکم گلارونگ فرو کرد و چنان زخمی به او زد که ناچار به ترک نبرد شد. پس از مرگ آزاگال دورفهای بلهگوست از نبرد کناره گرفتند، جنازه او را بدوش گرفته و به آرامی و مرثیهخوان از صحنه نبرد بیرون رفتند.
نکته:
هرچند شواهد در این مورد اندک است، اما در جلد ۱۲ تاریخ سرزمینمیانه، شهرهای نوگرود و بلهگوست محل سکنای قبایل دورفیِ فایربیرد و برادبیم توصیف شده است. با توجه به ترتیب نامگذاری بنظر میرسد بلهگوست قلمروی دورفهای برادبیم بوده.