در شمال و غرب میناس تریث رشته ای از تپه های کم ارتفاع قرار دارد که به موازات شاخه شرقی کوهستان سفید از میان جنگل درودان می گذرد. در شرق جنگل آرین این تپه ها بلندی یکه و تنهایی است که در شمال جنگل خاکستری و میندولین قرار گرفته است. این همان آمون دین یا تپه خاموش است.
از دید مسافری که در مسیر جاده میناس تریث به سمت شمال سفر می کند، آمون دین در سمت چپ و پس از حدود چهل مایل هویدا می شود. با توجه به زاویه دید گسترده بر فراز آنورین، کایر آندروس و ایتلین شمالی در آن سوی رودخانه بزرگ (آندوین)؛ طبیعی بود که گوندوری ها آن را به یک پست دیدبانی تبدیل کنند و البته از دیرباز استحکاماتی در آنجا بنا کنند.
اردوگاه آمون دین به مشعلی مجهز بود تا مردم مناطق اطراف را از خطر آگاه سازد. این اولین مشعل از سری مشعل هایی بود که برای اعلام خطر و درخواست کمک ساخته شدند. بعد از آمون دین مشعل هایی بر فراز ایلناخ و مین-ریمون ساخته شدند و با گذشت سالیان مشعل های دیگری نیز به آن ها اضافه شد. در پایان دوران سوم رشته ای مشتمل از هفت مشعل از آمون دین تا هالیفیرن در مرز روهان در غرب کشیده شده بود.