آیلین-اویال (برکه های تاریک و روشن رودخانه ی سیریون)

بگیر ها و باتلاق هایی که قبل از ریختن آروس به سیریون، قبل از اینکه به زیر آندرام بریزد، به وجود آمده بود. سرزمین های آنجا به دو دلیل اسرار آمیز و سحر انگیز بود: هم به خاطر کمربند ملیان که دوریات را تا شمال در بر می گرفت، هم به خاطر قدرت اولمو که در آب های سیریون جریان داشت. در آنجا بود که به تورگون و فینرود الهام شد که شهر های پنهانی شان، یعنی گوندولین و نارگوتروند، را بسازند. که این الهام را اولمو به وسیله آب های سیریون در رویاهای آن دو نهاد.

آیلین-اویال تحت نفوذ پادشاهی سینداری دوریات بود. نگهبانان گشت زن تین گول از گذرگاه های میان نی زار های آنجا حفاظت می کردند. به همین خاطر آنها می توانستند بین سواحل شرقی و غربی سیریون گذر کنند بدون اینکه توجهی را به خود جلب کنند.

در انتهای جنوبی آیلین-اویال، سیریون از زمین های باتلاقی می گذشت  و بار دیگر جویبار ها در مکانی به نام آبشار های سیریون به هم می پیوستند و خروشان و سیل وار به درون زمین می ریختند.