تار-هرونومن (ارباب غرب)

سالهای سال در میان شاهان و ملکه های نومه نور چنین رسم بود که نام خود را از زبان کوئنیا انتخاب نمایند. همچنان که نومه نوریها از والار و الدار دلسرد و بیگانه می شدند، این سنت نیز کم کم متروک شد. اولین نشانه های این روال در بیست و هشتمین قرن دوران دوم اتفاق افتاد که شاه در ابتدا البته به صورت غیر رسمی با نام آدونائیک خود، آر-بلزاگار شناخته می شد، هرچند که رسما او را تار-کالماکیل که نامی در زبان الفی برین بود می نامیدند. این روند در دوران پسر وی نیز که نام الفی اش تار-آردامین بود ادامه یافت. تار-آردامین در میان نزدیکانش آر-آباتاریک نامیده می شد. وارث تار-آردامین این راه نامیمون را قدمی پیشتر برد و رسما چوگان سلطنت را با نام آدونائیک خود، آر-آدوناخور به دست گرفت. این اولین بار بود که در نومه نور چنین اتفاقی می افتاد. این نام که “ارباب غرب” معنی میدهد، تا قبل از آن در مورد والار به کار می رفت و لذا به وسیله عده کثیری بدیمن و شوم تلقی شد. بنابراین، علیرغم تنفر آر-آدوناخور از زبان الفی (او تا آنجا در این راه پیش رفت که آموزش زبانهای الفی را ممنوع کرد) نام وی در طومار شاهان به صورت الفی برین آن یعنی تار-هرونومن ضبط شد.