شکل مفرد نولدور، که به الفهای ژرف اشاره دارد. مردمی که در مهاجرت بزرگ یا از تبار فینوه بودند یا او را دنبال کردند. این لغت گهگاه برای لقب یا برای بیان اصلیت دقیق خودشان استفاده میشد. به طور مثال وقتی پسر فینوه، فئانور پیرامون شکستن سیلماریلها میاندیشید، تولکاس با تحکم با او سخن گفت: «سخن بگو ، ای نولدو، آری یا نه!» (حدیث گریختن نولدور – کوئنتا سیلماریلیون)