وقتی نخستین نشانهها از تاریکی در سیاهبیشه مشاهده شد، حدود سال ۱۱۰۰ دوران سوم، به نظر خردمندان رسید که احتمالاً یکی از نزگول مالک و حاکم دژ دول گولدور باشد. اما بعدها این حدس رد شد و مشخص گشت که هیچ کدام از نزگول نیستند و در اصل خود سائورون است که آهسته در اعماق جنگل رو به تاریکی، قدرت خود را افزایش میدهد.
در حقیقت، تا دو هزار سال بعد از پایهگذاری دولگولدور هیچ نشانهی مستقیمی از نزگول در آن مکان نداریم. اولین نشانهی مطمئن از بازگشت اشباح حلقه تا حدود دویست سال پس از پایهگذاری دولگولدور دیده نشد ولی اشباح در آنگمار و بعداً در موردور حضور داشتند. حتی زمانی که شورای سفید حملهی مستقیمی را علیه دول گولدور در سال ۲۹۴۱ دوران سوم سازماندهی کرد، هیچ نشانی از نزگول در گیر و دار نبرد دیده نشد.[۱]
ده سال پس از آنکه سائورون از دول گولدور به موردور بازگشت، نخستین نشانهها از حضور نزگول در دژ قدیمی سائورون محرز گردید. سه تن از آنها -خامول در مقام فرماندهی، به همراه دو تن دیگر- برای اشغال مجدد دول گولدور و نگاه داشتن قلعه شمالی فرمانروای تاریکی به آنجا فرستاده شدند. آنان تا آغاز جنگ حلقه دژ را تحت محافظت خود نگاه داشتند و آن هنگام، در جستجوی حلقه به سایر سواران سیاه پیوستند.
[۱] بین پایهگذاری دول گولدور و حمله شورای سفید، بیش از ۱۸۰۰ سال زمان میگذرد. علیرغم نبود شاهد مستقیم، مشکل بتوان باور کرد هیچ یک از نرگول در هیچ برههای از زمان، در دولگولدور حاضر نشده است. حتی اگر صرفاً به عنوان پیامآور هم باشد. ولی میدانیم که بیش از نیمهی پایانی این دوره، نُه شبح حلقه در میناس مورگول باقی ماندند. برجی که در سال ۲۰۰۲ دوران سوم تسخیر شده بود.
نهایتاً، میتوان نسبتاً مطمئن بود که هیچ یک از نزگول در نبرد ۲۹۴۱ دوران سوم حاضر نبودند که مدرک آن سخنان گندالف در شورای الروند میباشد: «نقشهی سارومان این بود که سائورون را از دول گولدور فراری دهیم، شاید جنگافزاری یافته بود که نُه تن را عقب میراند.» (یاران حلقه، شورای الروند) اگر هیچ کدام از نزگول در دول گولدور نجنگیدند، به طور قطع برای گندالف روشن شده بود که سارومان سلاحی برای عقب راندن آنها داشته یا خیر.