س

پس از مرگ تصادفی سائروس، تورین از دوریات، سرزمینی که در آن رشد کرده بود گریخت و مدتی در میان گروهی یاغی، بیرون از مرزهای دوریات زندگی کرد. طعنه‌ی سائروس به تورین موجبات مرگ وی را فراهم آورده بود و بنابراین تورین در میان یاغیان نام جدیدی برگزید: نیتان، یعنی ستم‌دیده

«چنین بود که نبرد هوآن و سائورون/گرگ رخ داد و زوزه‌ها و فریادها در تپه‌ها طنین انداخت و شاهدان بر دیوارهای ارد وترین، آن سوی دره نیز صدایشان را شنیدند و هراسان شدند.» –کوئنتا سیلماریلیون، فصل ۱۹، حدیث برن و لوتین نام مذکور بر هیأت هولناکی دلالت می‌کرد که سائورون هنگام عزیمت از تول-این-گائورهوت برای مبارزه با هوآن، تازی والینور ...

نامی که برای فرقه‌ای از مایار به کار می‌رفت و واژه‌ی صحیح آن ایستاری بود. ساحران، آن‌ها بودند که اول هزاره‌ی سوم برای یاری رساندن به مردم آزاد در مقابل بازگشت و اوج گیری سائورون به سرزمین میانه آمدند. آلاتار۱ آبی: یکی از دو ساحری که تحت عنوان ساحران آبی می‌شناسیم. آلاتار همراه سارومان و پالاندو به منتهی الهیه شرق ...

پس از آن که هورین در نیرنائث آرنوئدیاد گم شد همسرش، مورون با وجود این که سرزمین آن‌ها تحت کنترل شرقی‌های زیر خدمت مورگوت بود، در منزلشان، در دور-لومین ماند. شرقی‌ها گمان می‌کردند مورون با الف‌ها نشست و برخاست دارد و از الف‌ها می‌ترسیدند. به همین دلیل به او عنوان «ساحره» دادند. گرچه شرقی‌ها بیشتر مایملک وی را سرقت کردند ...

نامی برای نزگول پس از آن که با مرکب‌های بال‌دار و خوفناک خود به آسمان نیز وارد شدند. نام مذکور به ویژه بر هراس و خوف عمیقی اشاره می‌کرد که در ببیندگان زیر پای ایشان می‌انگیخت.