مرگ : سال ۵۳۸ دوران اول
نژاد: الف
تقسیم بندی: نولدور
خاندان: فئانور
سکونت گاه ها: سرزمین های بلریاند شرقی، استحکامات آمون ارب بعد از واقعه داگور براگولاخ
معنی: احتمالا از نام کوئنیایی آمبارتو، تقریبا به معنی ارجمند، گرفته شده است.
به همراه برادر دوقلویش آمراس جوانترینِ پسران فئانور بود. در آمان با پنج برادر دیگرشان سوگند خوردند تا سیلماریل ها را از مورگوت بازپس گیرند و به دنبال پدرشان به سرزمین میانه آمدند.
هردوشان نخجیرگران بنامی بودند و به همراه برادر بزرگترشان، کارانتیر بعد واقعه ی داگور براگولاخ در دشت های وسیع غرب رود گلیون در بلریاند شرقی مسکن گزیدند. آن ها در اتفاقات دوران اول تاثیر کوچکی داشتند با وجود این بی تردید در جنگ های متعددی برای به دست آورد سیلماریل ها به برادرانشان یاری رساندند. سالها بعد آنان در حمله پسران فئانور به پناهندگان مصب سیریون حضور پیدا کردند و هردوشان در آن جنگ کشته شدند.
یادداشت ها
- اسم آمرود سرگذشت پر ماجرایی دارد! طبق داستانی مادرش نردانل در اصل آنان را آمباروس (زرین سر) نام داده بود (که هردوی آن ها موی سرخ داشتند) فئانور اصرار داشت که آنان نام جدایی داشته باشند به این سبب نردانل یکی را اومبارتو (کسی که تقدیر بر سرش سایه افکنده) نامید. اما فئانور از این اسم شوم ناخوشنود گشت و اسمش را به آمبارتو (تقریبا به معنی بلندبالا) تغییر داد.
در نسخه سیلماریلیونی که چاپ نشد، اومبارتو داستان غم انگیزی دارد: او در واقعه کشتی سوزی لوسگار در آتش سوخت. در نسخه منتشر شده او جان سالم به در می برد و با نام سینداری اسم خود در داستان ظاهر می شود.