بیداری آدمیان (پیدایش آدمیان در هیلدورین)

تکاپوی اولین آدمیان در شرق سرزمین هیلدورین. آدمیان نخستین یا فرزندان کوچکتر ایلوواتار اولین‌بار یک هزاره پس از اِلفها و در هنگامه بازگشت نولدور از غرب به سرزمین‌میانه، دیده شدند. اولین اِلفها در تاریکی سرزمین میانه و زیر نور ستارگان از خواب بیدار شدند، از اینرو ترسی از تاریکی و شب نداشتند. آنان چنان عاشق ستارگان بودند که والا ارومه چنین نامیدشان: مردمان ستاره.
آدمیان نخست پس از پیدایش آفتاب بپا خواستند و اِلفها به انان لقب فرزندان آفتاب یا بیمناکانِ شب دادند. اگرچه غالب تاریخ اولیه آدمیان در شایعات و افسانه‌ها گم شده، اما گفته شده ملکور در ابتدای بیدار شدنشان به نزد آنان آمد و طلب بیعت و وفاداری کرد. بنظر می رسد عده زیادی از آنان بواسطه قدرت و افسونگری ملکور فریفته شده و داوطلبانه به او خدمت کردند. بدینسان تاریکی بر سالهای ابتدایی بیداری مردمان سایه افکند و ملکور و بعدها سائورون انان را سرسپردگانی مشتاق یافتند.
چون خورشید اول‌بار از غرب سرزمین میانه طلوع کرد، بسیاری از آدمیان به سمت سرزمین‌های غربی راندند و در سراسر سرزمین‌میانه پراکنده شدند. سه خاندان از این آدمیان نخستین به کوه‌های آبی رسیدند و با گذر از آن به بلریاند وارد شدند. اینان اجداد سه خاندان اداین و متحدان الدار در جنگ با ملکور بودند.