طی مهاجرت بزرگ، الدار از یکدیگر جدا شدند. نولدور و وانیار از میان دریای بزرگ به غرب کوچیدند و بعد ها تله ری نیز به آنان پیوستند در حالی که بسیاری از مردم الدار در سرزمین میان باقی ماندند.
در آمان، به خصوص در میان نولدور و وانیار، زبان الفی باستان با عنوان کوئنیا محفوظ ماند. اما در تحولات مدام سرزمین میانه زبان الف ها تکامل یافته و به اشکال مختلف درآمد؛ که مهمترین اینان زبان الف های خاکستری بلریاند، سینداری بود.
وقتی نولدور به سرزمین میانه بازگشتند، دریافتند مردمی که سال ها قبل در آنجا باقی مانده بودند به زبان دیگری سخن می گویند: زبانی به هر حال قابل فهم برایشان، اما به وضوح متفاوت از زبان کوئنیای باستانی. با حکم شاه تینگول زبان الفی برین در سرزمین میانه از استفاده عام درماند به همین علت زبان معمول الف های شرق دریا سینداری بود با این حال دانش زبان باستان محفوظ ماند و هنوز توسط الف های برین و دانشمندان حتی در اواخر دوران سوم استفاده می شد.