هابیت: برهوت اسماگ و نقد کاربران آردا

[تور 9,804]

خب ظاهرا دوستانی هستن که زودتر از بقیه فیلم رو دیدند.

بنابراین این تاپیک زودتر از موعد ایجاد میشه برای قرار دادن نقد های اعضای سایت آردا. طبیعتا اسپویل هم زیاد وجود خواهد داشت اما بهتره خود کاربران مشخص کنن که نقدشون اسپویل داره یا نه.

همچنین در نظر سنجی که بزودی قرار میگیره، امتیاز قسمت دوم هابیت از نظر کاربران سایت آردا مشخص خواهد شد.

در همین پست میانگین امتیازات از 10 محاسبه خواهد شد بنابراین در انتخاب اعداد از یک تا ده دقت کنید.

همچنین می تونید در این تاپیک در مورد امتیاز خود و چرایی انتخاب آن توضیح دهید.

و نیز در این تاپیک در مورد احتمالات اهدای جوایز اسکار به هابیت: برهوت اسماگ صحبت خواهد شد.

در این تاپیک در موارد زیر بحث نخواهد شد:

1-پشت صحنه

2-سوالات شخصی از فیلم

3- هر مورد متفرقه دیگری در مورد فیلم

توجه مهم: از بیان احساسات در این تاپیک خودداری کنید و فقط به بیان نقدهای منطقی بپردازید.

پ.ن

گزینه تصویرپردازی شامل تکنولوژی نور وتکنیک های نورپردازی هم میشه.

امتیاز سایت آردا از 84 کاربر:

8.3/10

تاکنون بازیگری، جلوه های ویژه و تصویربرداری به نظر کاربران آردا از بقیه بخش های فیلم هابیت: برهوت اسماگ قوی تر عمل کرده است.

ویرایش شده در مارس 30, 2014 توسط تور

[تور 9,804]

نظرسنجی ها اضافه شدند.

بنابراین پست های فوق که در اون ها صرفا امتیاز داده شده حذف می شوند و از کاربرانی که فیلم رو دیدند درخواست میشه در نظرسنجی شرکت کنند.

با تشکر

[Thorin Oakenshield 1,977]

درباره ی گزینه ها!

1. به نظرم بدلکاری گزینه ی مناسبی نیست و کلا در رشته ها جزو جلوه های ویژه ی میدانی حسابش میکنن! که الان همون جلوه های ویژه ی میدانی و سی جی رو هم کلا با نام "جلوه های ویژه" ازش یاد میکنن! به نظرم اگه حذف شه بهتره!

2. فیلمبرداری و نورپردازی دو معقوله ی جدانشدنین که اگر تغییرش بدین به "فیلمبرداری و نورپردازی" درست تره.

3. طراحی لباس باید جدا باشه.

4. طراحی صحنه و دکور و کانسپت کلی، در گزینه ای به نام "کارگردانی هنری"خلاصه شه.

اینطوری گزینه ها حرفه ای تر و استاندارد خواهند بود.

[ayub_s 3,949]

The Hobbit : The Desolation of Smaug

[خطر لو رفتن داستان]

I am Fire, I am Death

کسانی که رمان های تالکین را خوانده اند مسلما از دیدن فیلم برهوت اسماگ لذت خواهند برد زیرا حوادثی که در برهوت اسماگ میبینم کاملا شبیه فضای فرمان است و حوادث غیرمنتظره ای زیادی همانند کتاب خود دارد، البته این را هم بگویم که جکسون کمی رمان هابیت را ناشیانه تحریف کرده است. ولی کسانی که رمان هابیت را نخوانده اند مسلما آنها را کمی سردرگم خواهند کرد و شاید هم از دیدن فیلم لذت نبرند و شاید هم نه شاید لذت ببرند.

ریتم فیلم فوق العاده تند و سریع است و اتفاقات و حوادث فیلم مثل برق و باد میگذرد . لحظات اکشن فیلم بسیار خلاقانه و دیدنی هستند و اوج لذت را به ما میرساند. موسیقی فیلم هم واقعا عالی است و بخوبی ازش استفاده شده است. البته فیلم مشکلاتی را هم دارد و یکی از آنها رابطه ی بین تائوریل و کیلی هستش . شاید برای کسانی که رمان هابیت را نخوانده باشند این قضیه هیچ اشکالی را نداشته باشد ولی برای کسانی که خوانده اند این یکی از مشکلات فیلم است که معلوم نیست جکسون برای چه آن را در فیلم گنجانده است ؟! (شاید برنامه ای برای تائوریل داشته باشد که باید در قسمت بعد دید) کل دورف ها یک طرف ، بومبور یک طرف دیگه اصلا فکرشم نمیکردم که بومبور اینقدر دونده ی خوبی هستش یادمه میثم کریمی گفته بودن که طنز فیلم اصلا خنده دار نیست ولی به نظرم ایشون اشتباه فکر میکنند . طنز فیلم واقعا عالیه وقتی که بومبوری که داخل بشکه هست و اورک های لت و پار میکند هم دلچسب هست و هم واقعا خنده دار و بانمک یا مثلا جایی که هر جا الف ها فیلی رو تفتیش میکنند و همیشه یه چاقویی و چیزی از جیباشون در میارن واقعا ته خنده هست فیلم دو نوع ماجراجویی در خود دارد یکیش ماجراجویی بیلبو بگینز با بازی خوب مارتین فریمن با دورف ها و دیگری ماجراجویی گندالف در دولگلدور. البته جکسون زیاد به ماجرای دولگلدور نمی پردازد و بیشتر معطوف داستان سرایی بر روی هابیت و دورف ها و باید هم اینگونه باشه این داستان ، داستان هابیته و نه سایرون ... البته جکسون به خاطر اینکه فیلم خودش را جذاب بکنه داستان سایرون رو هم آورده ولی کم بهش پرداخته . عمده مشکل فیلم اینه که یه پایان بندی خوبی رو نداره. و همه ی ماجراهایی فیلم را برای قسمت بعدش میگذاره.

اسماگ فوق العاده است . اسماگی که تالکین اونو خلق کرده و جکسون اونو ساخته واقعا عالی و باشکوه است و اون عظمت دیدنی اسماگ را میرساند. راستش قبلا وقتی که شنیدم اسماگ حرف خواهد زد خیلی نگران بودم چونکه فکر میکردم اگه وقتی اسماگ حرف بزنه و لب و لچه اش تکون بخوره خیلی بچه گانه خواهد شد ولی اصلا اینطور نبود. صدای بندیکت کامبریج هم واقعا به شکوه و عظمت اسماگ بیشتر میبخشید. منتقدین گفته بودن که جکسون بیش از اندازه از جلوه های ویژه استفاده کرده ولی من اصلا اینطور فکر نمیکنم. جکسون برای اون صحنه های نیاز به جلوه های ویژه هست استفاده کرده ولی ناشیانه برای کل فیلم ازش بهره نبرده . دیالوگ های فیلم واقعا زیبا و دلنشینن . شروع فیلم واقعا طوفانی و عالی هست و مثل سفر غیر منتظره ابدا کند و خسته کننده نیست . فضای فیلم سیاه و خشن شده است و خشونت بالایی را نیز برخوردار است. در فیلم پر شده است از قطع کردن دست و پا ها و واقعا هم در این بخش بصورت خلاقانه ای پرداخته شده است. سلاخی کردن اورک ها واقعا باحال و دیدنی هستند . یکی از دلایل دیگری که فیلم از آن رنج میبرد این است که جکسون زیاد بر روی شخصیت هایش کار نکرده است و مثل اسماگ اژده ها آن ها را جذاب نکرده است. حضور راداگاست که در قسمت اول انتقاد هایی زیادی هم بهش کردم در این فیلم کوتاه است و این بنظرم یکی دیگر از نکات مثبت فیلم است. در نبرد با عنکبوت ها جکسون همیشه همون شگرد همیشگیش رو نمایان میکند، در این صحنه نبرد دورف ها با عنکبوت ها بسیار عالی است و هیجان دارد ولی بدون موسیقی متن هیجان دارد. موسیقی متنی اینجا نیست ولی واقعا هیجان انگیز است. دیالوگ های فیلم هم تا آنجایی که من میدونم خوب بوده اند . این صحنه هم واقعا عالی هست وقتی که تورین میگوید : " من مثل پدربزرگم نیستم " و دوربین میچرخد و اون پشت مجسمه ی بزرگی که کنار تورین را نشان میدهد اینگونه جکسون به ما میفهماند که این تورین هم مثل پدربزرگش خواهد بود . پرابهت همراه با طمع .

امتیاز من : 85/100

[Thorin Oakenshield 1,977]

The Hobbit : The Desolation of Smaug

[خطر لو رفتن داستان]

I am Fire, I am Death

کسانی که رمان های تالکین را خوانده اند مسلما از دیدن فیلم برهوت اسماگ لذت خواهند برد زیرا حوادثی که در برهوت اسماگ میبینم کاملا شبیه فضای فرمان است و حوادث غیرمنتظره ای زیادی همانند کتاب خود دارد، البته این را هم بگویم که جکسون کمی رمان هابیت را ناشیانه تحریف کرده است. ولی کسانی که رمان هابیت را نخوانده اند مسلما آنها را کمی سردرگم خواهند کرد و شاید هم از دیدن فیلم ...

امتیاز من : 85/100

خیلیم خوب ولی من چنتا سوال داشتم: 1.به سفری غیر منتظره چند میدی؟

2. میرکوود چه طور بود؟

3. بولگ سی جی @-) طراحی و اجراش چطور بود؟

4. به نظرت آیا با لوتر 2 میتونه برابری و رقابت کنه؟ چرا؟

مرسی (چه قاب فوق العاده ای بسته جکسون تو عکسی که گذاشتی)

[ayub_s 3,949]

خیلیم خوب ولی من چنتا سوال داشتم: 1.به سفری غیر منتظره چند میدی؟

2. میرکوود چه طور بود؟

3. بولگ سی جی @-) طراحی و اجراش چطور بود؟

4. به نظرت آیا با لوتر 2 میتونه برابری و رقابت کنه؟ چرا؟

مرسی (چه قاب فوق العاده ای بسته جکسون تو عکسی که گذاشتی)

فکر کنم به یک سفر غیره منتظره 8 یا 8.5 داده بودم. ولی مطمئنا این قسمت از سفر غیرمنتظره خیلی خوب بود.

قسمت پروانه ها و عنکبوت ها واقعا عالی بود و خیلی خوب درستش کرده بودن.

بولگ هم مثل اون بولگی که گریم کرده بودند خوف نیست ولی با اینحال سی جی اش به نظرم خوب بود . اجراش هم مثل بازیگر بولگ بودش و خیلی شبیه به هم بودن.

در مقابله با لوتر 2 کلا هیچه و اصلا نباید این دو رو باهمدیگه مقایسه کنیم ...

[LORD LOSS 2,422]

هابیت برهوت اسماگ عالی بود!این را فارغ از هرگونه تمایل شخصی نسبت به اثار تالکین یا پیتر جکسون می گویم.بدون شک هابیت 2 نسبت به قسمت قبلی آن پیشرفت محسوسی را داشته است.البته تغییراتی که جکسون به وجود آورده بیشتر شده ولی نمیتوان برای این کار خردهای به او گرفت.همه ی مخاطبان فیلم طرفداران داستان های فانتزی نیستن وخیلی هاشون فقط می خوان فیلمی سرگرم کننده و عامه پسند رو ببینند و منتقدان هم انتظارات خاص خودشون رو دارن.کمپانی های عظیم هالیوودی هم میلیون ها دلار برای فیلم خرج کردن وانتظار بازگشت سرمایشون رو دارن.و بدون شک پیتر جکسون خیلی خوب می داند چگونه همه ی انتظارات را برآورده کند!

جلوه های ویژه ی عالی،موسیقی متن بی نقص و فیل برداری استادانه تونسته به خوبی فضای برهوت اسماگ در کتاب را روی پرده ی سینما باز سازی کنه.بازی ها واقعا درخشانه و مارتین فریمن تونسته در یکی از بهترین سکانس های فیلم یعنی مواجه بیلبو با اسماگ به خوبی هنر نمایی کنه.

البته شاید انتقاد هایی درباره بحث محتوا به فیلم وارد باشه اما با این وجود نمیشه منکر این شد که برهوت اسماگ نقاط قوت زیادی داره و برای جوایز اسکار وگلدن گلوب هم حرف هایی برای گفتن خواهد داشت.

ویرایش شده در دسامبر 21, 2013 توسط LORD LOSS

[SHIRE 2,883]

من 9 از 10 دادم . فکر کنم منصفانه باشه ، البته بازم باید با کیفیت بالا دید تا نظر قطعی داد.

[lady galadriel 96]

احتمال داره هابیت اسکار بهترین فیلم رو ببره؟ اونم با وجود فیلم های حریفش؟

[R-FAARAZON 10,192]

احتمال داره هابیت اسکار بهترین فیلم رو ببره؟ اونم با وجود فیلم های حریفش؟

نه واقعا این احتمال خیلی بعیده.کلا در مورد فیلم های فانتزی مگر اینکه خیلی از دیگر نامزدها بهتر باشن مثل بازگشت پادشاه تا شانس داشته باشند حتی فیلمی به زیبایی یاران حلقه یا دوبرج هم نتونستند اسکار بهترین فیلم رو ببرن.نگاه اعضای آکادمی طوریه که معمولا نسبت به فیلم های فانتزی یا علمی -تخیلی اقبال چندانی ندارند

شانس هابیت در مورد اسکارهای فنی اه

ویرایش شده در دسامبر 27, 2013 توسط R-FAARAZON

[lady galadriel 96]

اسکار های فنی مثله جلوه های ویژه؟ نمی خوام بگم جلوه های ویژش بد بودا نه. ولی یکی دو جا تو ذوقم خورد. البته شاید چون کیفیت پرده ایش رو دیدم به نظرم خیلی خوب نیومد ولی در کل به نظرم شانس فیلم جاذبه برای بردن جایزه اسکار جلوه های ویژه بیشتره.

[R-FAARAZON 10,192]

بله به نسبت شانس جاذبه آلفونسو کوارن بیشتره،میزان استفاده و کیفیت جلوه های ویژه هابیت شاید با فیلمی از امسال قابل مقایسه نباشه ولی مسئله در بورس بودن فیلمهای جدیده

همچنانکه پارسال من برتری خاصی در جلوه های ویژه زندگی پی آی نسبت به برهوت اسماگ مشاهده نکردم

طراحی صحنه و لباس هم خوب بود

موسیقی هابیت و تدوین اون هم پیشرفت چشمگیری نسبت به قسمت اول داشتند و شانس خوبی قاعدتا باید داشته باشند

حتی بازی اوانجلین لیلی هم در خور ستایش بود

ویرایش شده در دسامبر 27, 2013 توسط R-FAARAZON

[lady galadriel 96]

اسکار واسه آهنگ و تدوین از نظر من حقشه ولی یه جورایی فکر میکنم قسمت اول بهتر بود. راستی تو IMDB بهش چند دادن؟ نمره قسمت اول بنظرم اصلا خوب نبود!

[R-FAARAZON 10,192]

البته آهنگ و موسیقی دو مسئله جداگونس در مورد موسیقی که واقعا نسبت به سفر غیرمنتظره بهتر بود

تا الان امتیاز برهوت اسماگ 8/3 از 10 است در سورتی که امتیازکنونی سفر غیر منتظره 8 از 10 بود و احتمالا تا پایان اکران وضعیت مشابهی رو داشته باشند

[lady galadriel 96]

امیدوارم حداقل دوتا اسکار رو ببره! بازیگر ها هم که بعید میدونم شانسی داشته باشن. چرا فیلم هایی که از روی کتاب های تالکین ساخته شده هیچکدوم نامزدی خاصی واسه بازیگر ها نداشتن؟!

[R-FAARAZON 10,192]

اگه دو اسکار رو ببره که میشه حالتی شبیه دو برج که بعیده

راستش این دیگه بستگی به پیترجکسون داره در قسمت اول بازی مارتین فریمن و ریچارد آرمیتاژ خوب بود ولی بدون تعصب بگم در حد نامزدی یا بردن اسکار نبود

در مورد ارباب حلقه ها بازی یان مک کلن،شان آستین و کیت بلانشت خوب بود

البته اسکار بازیگری معمولا سلیقه ایه

در جشنواره دید خاصی به مقوله بازی دارند و عاشق نقش های عجیب و غریب اند مثلا خیلی از اسکار ها به کسی میرسه که مثلا 20 کیلو وزنشو زیاد کرده باشه(چالیز ترون) یا مثلا 20 کیلو وزنشو کم کرده باشه(آدریان برودی)

یا شخصیتی تاریخی باشه( دانیل دی لوییس) یا مثلا در نقشش سنین مختلفی رو به نمایش گذاشته باشه(داستین هافمن برای بزرگمرد کوچک که نامزد اسکار شد)

ویرایش شده در دسامبر 27, 2013 توسط R-FAARAZON

[تور 9,804]

دوستان لطفا درباره گمانه زنی ها و نظراتتون درباره اسکار هابیت در این تاپیک بحث کنید. باتشکر

[koroshfe 37]

دوستان لطفا درباره گمانه زنی ها و نظراتتون درباره اسکار هابیت در این تاپیک بحث کنید. باتشکر

نظر شخصي بنده اينه كه سال سينمايي بسيار بدي رو پشت سر گذاشتيم

نظرات آكادمي ـه اسكار هميشه آشكار و محسوس بوده ، اما امسال فيلم هايي نداشتيم كه اون نظرات رو جلب كنه ( بهتره بگيم به حداقل رسيده بودن ! )

اما فيلم هايي كه در راستاي نظرات آكادمي باشن زياد بودن ، انگار همه مي خواستن فقط اسكار ببرن ! از كاپيتان فيليپس بگيريد تا ياسمين آبي و قبل از نيمه شب و ...

از اين رو ، شايد هابيت اسكار بهترين فيلم رو ببره ولي كسي نظر من رو تو يه كلمه بخواد ، مي گم نمي بره

مهم اينه بانو گالادريل اسكار مي بره :دي

با تشكر

[ayub_s 3,949]

اصلا فکر اینکه هابیت بتونه جایزه ی اسکار رو بگیره کلا از سرتون بیرون کنید هابیت اصلا تو بخش هنری جایزه ی اسکاری نخواهد گرفت مگر اینکه تو بخش های فنی یه چیزی بگیره ...

بازی بازیگران هابیت بسیار خوب بودند خصوصا ریچارد آرمیتاژ و مارتین فریمن ولی همانطور که دوستمون R-FAARAZON گفتش اسکار دیگه فقط به بازیگرایی اسکار میده که نقش های خاصی رو بازی کرده باشند ... شاید قسمت سوم هابیت که تمام خواهد شد و باشکوه هم تمام خواهد شد بتونه چندتا اسکار تو بخش های هنری بگیره مثلا تو بخش کارگردانی و یا بازیگری و یا کلا اگه جکسون خیلی خوب کار کنه شاید 5 یا 6 تا جایزه ی اسکار رو ببره به خونه اش ... ولی واسه قسمت دوم حتی واسه بردن یک جایزه هم بهش امیدوار نیستم .

[msa_dino 1,225]

خوب دوستان بلاخره منم فیلمو با همین کیفیت جدید دیدم و وقتشه که نظرمو بگم:

خوب نمیدونم فقط از کجا شروع کنم! از همون ابتدا میرم به جلو...

1- شروع فیلم :راستشو بخواید شروع فیلم رو خیلی خیلی دوست داشتم: یه دورف با قد و قواره کوتاه و شال روی سر، خیلی ناشناس میون مردم شهر بیری ... یه تجدید خاطره خیلی قشنگ با بیری تاریک و بارونی لوتر و اما با حال و هوای دورفی تورین و بعد همون مهمون خونه آشنا، نگاه های مشکوک مردم و بعد برای اولین بار، دیدن گاندولف در این مهمان خانه... خیلی عالی بود...

بعد یه فلش فوروارد به موقع ... که شاید بهترین شروع فیلمی بود که میتونستیم برای قسمت دوم داشته باشیم...

2- خانه بئورن : مختصر ولی به نظر تقریبا مفید... که البته اطمینان دارم در نسخه اکستندد شاهد صحنه های بیشتری از خانه بئورن خواهیم بود... یه چیز خاص این بخش ورود بولگ به جریان کار بود که به نظرم به اندازخودش ترسناک و باابهت بود و تونست رضایتمو جلب کنه ( با وجود اینکه من هم از طرفدارای گریم برای این کاراکتر بودم )

3- عبور از میرکوود: یه کلام: قافل گیر کننده و تپش قـــلــــب!!! یعنی واقعا پیتر سورپرایزم کرد... چون حقیقتشو بخواین خودم این بخش رو توی ذهنم خیلی کلیشه ای و مثل جنگل فیلم های دیگه تصور می کردم: ولی بعد شاهد یک جنگل سیاه واقعا منحصر بفرد و آردایی بودم! اون راه های تو در تو، اون تاریکی و اون فضا و از همه وحشتناک تر اون متوهم شدن و مالیخولیایی شدن افراد گروه! و همراهیش با وسوسه های حلقه روی بیلبو... اون صحنه فوق العاده جنگ حریصانه ی بیلبو با حشره بر سر حلقه و بعد گفتن: (( MINE )) ... خیلی دوست داشتم!... توی یه صحنه کوتاه خیلی عالی قدرت مرموز حلقه رو حتی برای کسانی که لوتر رو هم ندیدن و نخوندن، روشن کرد... عنکبوت ها هم خیلی مهیب و در عین حال خنگ! ( درست مثل توی کتاب ) و با حرف زدنشون خیلی خیلی حال کردم!! :دی

4- فرا رسیدن الف ها و تالار تراندویل: ورود الف ها هم مثل صحنه های قبل غیر منتظره بود... بخصوص ورود تائوریل ... درکل اگه بخوام راجع به این شخصیت نظر بدم: میشه گفت خوب در داستان فیلم جا افتاده بود و با ماجراهایی که پیتر میخواست به فیلم اضافه کنه، در بعضی قسمت ها حضورش ضروری حس میشد( بعضی جاها هی پیش خودم میگفتم پس چرا این تائوریل نمیاد نجاتشون بده!!)... احساسش نسبت به کیلی رو که خوب چه عرض کنم! : هم به دلم نشست و هم نه! اون صحنه که با یه احساس یه جورایی میشه گفت معصومانه ای داشتن از پشت میله های زندان برای هم خاطره تعریف میکردن خیلی حس خوب و لطیفی داشت... ولی در کل نمیتونم بگم از این رابطه خوشم اومد توی فیلم، شاید اگه نبود بهتر بود... شاید!

لگولاسم هیچ ویژگی جدیدی نداشت، همون لگولاس زبر و زرنگ لوتر بود! ... یه ماشین قاتل سبک و سریع!

و اما تراندویل: خود بازیگرش که گمونم بهترین انتخاب برای این نقش بود... مکالمه اش با تورین رو خیلی دوست داشتم بخصوص فریاد های تورین توی اون تالار... بخش اعتراف گرفتن از ارکه هم خوب درومده بود... خیلی از دوستان میخوندم که میگفتن، تراندویل از خشم سر ارکه رو میزنه... ولی من میگم در اون صحنه تنها چیزی که میشه توی صورت الفی که هزاران سال خودشو برای دوری از جنگ و دشمن، توی جنگل و تالار های مخفی قایم کرده، دید، وحشته!! بخصوص وقتی که یه ارک داره این واقعیت تلخو براش روشن میکنه که شعله های جنگ در انتظارشن... میکشش چون میخواد ازین واقعیت فرار کنه! چون از سائرون وحشت داره! و به همین دلیل دستور میده همه دروازه ها را ببندن و اون حرفایی که به لگولاس گفت...

5- بشکه ها: اگه بگم توی این صحنه فرار بشکه ها نزدیک بود قلبم بگیره، بیراه نگفتم! خیلی خیلی مهیج بود... یعنی ازون صحنه ها بود که فقط باید سه بعدی دیدش... فوق العاده بود... زنده باد پیتر!

6- شهر دریاچه و بارد : اسگاروت دقیقا همونطور که خودم موقع خودن کتاب توی ذهنم تصور کرده بودم بود... خونه های محقر، مردم بی چیز ، یه شهردار چاق و طماع! آلفرید ( نمیدونم اسشو درست گفتم با نه) یه جاسوس واقعی و موزمار یه چیزی توی مایه های مارزبان ولی با خباثت به نسبت کمتر از مارزبان، یه خبرچین معمولی... ماجراهای دورف ها و بارد توی اسگاروت هرچند تقربیا همش جدید و خارج از کتاب بود، ولی بنظرم خیلی خوب دراومده بود و علاوه بر اینکه بیننده رو بیشتر جذب فیلم میکرد و روند فیلم رو که یکم تند شده بود آروم، به داستان اصلی هم آسیبی نزد...

7- دولگولدور و کلا ارک ها! : ماجرای گاندولف توی دولگولدور خیلی مهیج و ترسناک بود... ولی اساسا من درست نفهمیدم که اصلا چرا گاندولف رفت اونجا!! گالادریل بهش گفته بود اونجا رو بررسی کنه، خوب وقتی خودش داره به زبون خودش به راداگاست میگه اینجا قطعا یه تله است و میگه برو نیرو کمکی خبر کن! دیگه رفتش تکی اون تو، و بعد شاخ و شونه کشیدنش برا سائرون برای چی بود!!! :دی هرچند صحنه رسیدن سائرون خیلی باابهت بود و اون آزوگ هم دیگه بیش از حد روی اعصاب بود!! ( فقط داشتم به اون فحش میدادم!! لنده هور قلچماق زورش به پیر مرد رسیده گنده بک!! @-) )

ولی ما طرفدارای گریم ارک ها،بنظرم دیگه باید قبول کنیم که ارک های کامپیوتری هم در ترسناکی و خباثت، کمی از ارک های لوتر نداشتن، بخصوص توی این قسمت فیلم!

8- و اما اسمــــــاگ! : اولا قبلش اون صحنه ورودشون به کوه خیلی عالی بود و حتی برای ما که کتابشو خونده بودیم، دلهره آور و تاثیر گذار بود، که این ها بعد از این همه مشقت نتونن در مخفی رو باز کنن و اون صدای غم زده تورین در لحظه ناامیدی، ولی بعد ثابت قدم بودن بیلبو که دوباره امید رو به گروه برگردوند...

راجع به خود اسماگ که باید بگم بی نقص بود... بزرگ، مرموز، باهوش، مغرور، خبیث، دقیقا ابعاد شخصیتی اسماگ کتاب رو میشد به خوبی به چشم دید... گفت و گوش با بیلبو هم یه تفاوت هایی با کتاب داشت از جمله اشاره اسماگ به فرارسیدن تاریکی ( که خوب بنظرم بیشتر برای برگشت دوباره روی گاندولف و دولگولدور بود) ولی در کل شاید بشه گفت وفادار ترین بخش فیلم به کتاب همین مکالمه بیلبو و اژدها بود...

در آخر، صحنه های اکشن داخل اربور و جنگ دورف ها با اژدها...دوست نداشتم اینو میگفتم ولی اگه بخوام رو راست باشم،اون صحنه های آخر با وجود همه ی عظمت صحنه ها،انفجار ها، فروریختن دیوار ها و ستون ها و ویژوال افکت های بزرگ و چشم گیر و همه و همه ای اتفاقات بیشمار، یکم برام ملال آور و کسل کننده بودند... یعنی واقعیتش اون هیجانی که از اول فیلم همراهم بود، توی اون صحنه ها به جای اینکه به نقطه اوجش برسه، یکم زده ام کرد و خوب به دلم ننشست... البته برخلاف نظر بعضی دوستان، من معتقدم صحنه ها غالبا باور بذیر بودن و اژدها هرجا که میتونست از آتش استفاده میکرد تا اونها رو بکشه، و اون صحنه آخر که از جان بیلبو گذشت، به خاطر این بود که فهمید شهر دریاچه براش اهمیت داره و واسه همین خواست نابود شدنشو به چشم ببینه....

در کل فیلم خیلی عالی بود... واقعا نمیدونم کسانی که به فیلم نمره کم و با تعجب گاهی 1 (!) دادن، چی توی فکرشون بوده... من که دیگه شخصا حتی تصورشم برام غیرممکنه که کسی جز پیتر جکسون میتونست ازین داستان و ازین کتاب، فیلم بهتر و درخور تری در بیاره...یک زنده باد واقعی از طرف من و همه آردایی ها به پیتر جکسون عزیز که بار دیگه به بهترین و فخیم ترین وجه ممکن، توجه جهان و جهانیان رو به آردا و سرزمین میانه جلب کرد...

و در آخر نمره من به فیلم : 9.5 از 10

ویرایش شده در دسامبر 29, 2013 توسط msa_dino

[Gandalf the Grey 814]

من به فیلم امتیاز 9 دادم ، هرچند ابتدا نظرم روی 8 بود.

کار زیبایی شده ، هرچند پیتر در برخی موارد فاصله زیادی از داستان اصلی گرفته ولی قاعدتا این اقتضای کار هست ، باید پذیرفت که بخش بیشتری از بینندگان فیلم آشنایی خاصی با دنیای هابیت ندارند و یا تازه آشنا شدند و اگر قرار به کپی کامل از کتاب باشه ، از زیبایی فیلم کاسته میشه ، اواسط فیلم یک مقدار خسته شدم (خداییش زمان فیلم طولانی هست و البته من با این موضوع مشکلی ندارم @-) ) ولی با رسیدن به بخش های پایانی دوباره هیجان برگشت.

در کنار فاصله گرفتن از موضوع اصلی ، به یه سری جزییات تو فیلم توجه شده بود که واقعا دیدنش برام لذت بخش بود ، چیزهایی رو که انتظار داشتم دیدم ، یه سری بخش ها مثل اربور و خانه بئورن رو خیلی دوست داشتم (البته تو نسخه اکستند امیدوارم بیشتر از بئورن ببینیم) ، کاراکترهای فیلم هم کارشون رو خوب انجام دادن و شخصیتی مثل تائوریل هم برخلاف پیش بینی ها به دل میشینه.

در کل از همین امشب منتظر قسمت سوم هستم چون پیتر بدجوری تو خماری گذاشت بمونیم.

ویرایش شده در دسامبر 29, 2013 توسط Gandalf the Gray

[تور 9,804]

هابیت برهوت اسماگ، نزدیک تر به ارباب حلقه ها

برهوت اسماگ! قسمت دوم سه گانه هابیت و در واقع پل واصلی بین یک سفر غیر منتظره و بازگشی دوباره. یک سوم میانی کتاب پرفروش و محبوب هابیت نوشته پروفسور جی آر آر تالکین. پیتر جکسون یک سال پس از اولین قسمت سه گانه خود از قسمت دوم رونمایی کرد. گرچه به دلایل بازاری کمپانی اقدام به منتشر کردن تبلیغات زیادی که حاوی اسپویل های زیادی بودند کرد و همین شاید از عطش مردم برای دنبال کردن داستان هابیت در قسمت دوم کاسته باشد، اما باز هم وسوسه تکنولوژی های سه بعدی و 48 فریم و صدای دالبی اتموس تابحال خیلی ها را به سینما کشانده.

داستان برهوت اسماگ در ادامه سفر گروه به اره بور شروع می شود. اما به رسم همیشگی پیتر جکسون، شروع فیلم با سکانسی در زمان گذشته است تا یا جایگاه تاریخی و زمانی فیلم را به مخاطب یادآور شود یا سرنخ مسیر و روند داستان را برای مخاطب پیدا کند. درباره برهوت اسماگ گزینه دوم صادق است. و آن سرنخ که در آخر فیلم سر و کله اش پیدا می شود، جواهر پادشاه است. گوهر آرکن.

پس از روشن شدن این موضوع هابیت شاد و شجاع داستان را میبینیم که برای گروه خبر از دشمن می آورد و سپس گندالف مسیر پیش رو را روشن می کند. جادوگر پیر این بار اما نه تا پایان داستان همراه این هاست. دقیقا در حساس ترین مواضع گروه را تنها میگذارد تا به داستان بک گراند و ثانویه فیلم بپیوندد (و جایی که هیچ کس انتظار ندارد بر خواهد گشت!) و نقش خود را ایفا کند. اما فیلم داستان سومی هم دارد. آنجا که گروه تورین، کیلی جوان را به سبب زخم خود در شهر دریاچه به همراه بارد کمانگیر و عده ای از دورف ها تنها میگذارد.

فیلمنامه برهوت اسماگ در ابتدا شیب تندی را اتخاذ می کند و بیننده خود را پس از نیم ساعت از ابتدای فیلم وسط انبوهی از حوادث می بیند. در یک ساعت اول با آن شیب تند فرصتی برای شخصیت پردازی اشخاصی مانند بئورن و تراندویل باقی نمی ماند. اما تراندویل و لگولاس به پشتوانه پیش زمینه ای که در ارباب حلقه ها دارند و همچنین بازی فوق العاده قوی لی پیس مشکلی با ارتباط برقرار کردن با بیننده ندارند. بعد از یک ساعت ابتدایی فیلم، فیلمنامه گویا به نقاط همواری می رسد و از اینجاست که شخصیت پردازی های جدید جکسون در فیلم شروع می شود. بارد. مردی از شهر دریاچه. خود او، خانواده اش و دستگاه حکومتی شهرش با حوصله و دقیق معرفی می شوند و جای خود را در ذهن بیننده پیدا میکنند. تائوریل را اما بیننده در ابتدای فیلم منتظر شناسایی اوست که این شناسایی به یک سوم دوم فیلم منتقل می شود. هنگامی که شما ظاهر تائوریل را در ابتدای فیلم میبینید، باطن او را در ادامه فیلم کشف خواهید کرد. از این بابت میتوان فیلمنامه برهوت اسماگ را یک فیلمنامه فرصت طلب دانست. یک ساعت اول بیننده را میخکوب میکند و سپس با حوصله به ریشه دواندن در اعماق ذهن او مشغول میشود.

پایان فیلم یک نقطه قوت دارد و یک ضعف. در پایان فیلم، داستان به خوبی به سه شقه تقسیم می شود. گروه دورف ها و بارد در شهر دریاچه. گندالف در زندان های دولگولدور و تورین و بیلبو و بقیه دورف ها در اره بور. بیننده ابتدا ممکن است این سه داستان را جدا از هم فرض کند. نقطه قوت بزرگ یک سوم پایانی فیلم در تدوین فوق حرفه ای است بطوریکه سرعت شیفت بین سکانس ها و پلان های مربوط به داستان های موازی فیلم به تدریج سریع و سریع تر می شود تا این که بیننده این حوادث را چیزی جدا از هم نمیبیند! و این قطعا هدف بزرگ کارگردان جکسون بود که به آن حقیقتا دست یافت. و وقتی لگولاس از پی بولگ می رود، یا اسماگ با فورانی از خشم و آتش به شهر دریاچه می رود یا این که ارتش سائورون زیر چشمان گندالف از دول گولدور بیرون میریزد (در پایانی ترین سکانس های فیلم) بیننده می فهمد که این سه داستان بی ربط به هم نیستند و در قسمت بعد به انتظار تلاقی این داستان ها می نشیند. این انتظار بزرگ در بیننده خوشبختانه به وجود می آید.

اما نقطه ضعف بزرگ آن در شیب فیلمنامه در یک سوم پایانی فیلم است. جایی که به یقین میتوان گفت سه قسمتی شدن هابیت به آن ضربه زد. این ضربه اما در قسمت اول مشهود نبود. همانطور که خود جکسون هم اقرار کرد دو قسمتی بودن به هابیت ضربه زد. بیایید مقایسه ای با فیلنامه ارباب حلقه ها انجام دهیم و ببینیم چطور این ضربه به برهوت اسماگ انجام شد.

هر قسمت ارباب حلقه ها دو نقطه اوج دارد. که به فاصله کمتر از یک ساعتی هم در پایان فیلم قرار دارند. میتوان گفت این دو نقطه اوج فیلم در نیمه دوم فیلم قرار دارند. و ما بین این دو نقطه اوج سه منطقه هموار در فیلمنامه با شیبی متعادل برای بستر سازی و ضخصیت پردازی فیلمنامه وجود دارد. در قسمت اول این دو نقطه اوج، پل خزد دوم و حمله اورک ها در پارت گالن، در قسمت دوم، نبرد هلمز دیپ و تقابل فرودو و نزگول، در قسمت سوم که به نظر من یک ایده آل را در فیلمنامه تعریف کرده دو نقطه اوج را می توان نبرد دشت های پله نور و نبرد مقابل دروازه های سیاه همزمان با نابودی حلقه دانست. اما در هابیت سه قسمتی با کش آوردن فیلمنامه، پیتر جکسون سعی در تصحیح روند فیلمنامه کرده که در قسمت اول موفق بوده اما در قسمت دوم نبوده و جایی که فیلمنامه در سراشیبی نقطه اوج دوم می افتد فیلم پایان می گیرد و بیننده را هاج و واج بر سر جای خود باقی میگذارد. نقطه اوج دوم فیلم که در قسمت دوم نیامد مطمئنن حمله اسماگ بود. بیننده وقتی در این سراشیبی قرار یگیرد با پایان فیلم نه تنها تشنه دیدن قسمت سوم نمی شود بلکه احساسی شبیه به سرگردانی به او دست می دهد.

بازی بازیگران در این قسمت با حفظ نقاط قوت قبلی به رفع نقاط ضعف پرداخته بود. از هر منظر بازیگران بهترین بازی رو از خودشان ارائه دادند. شما می توانستید ترس را در چشمان و دلهره و اضطرابی عجیب را از صدای بیلبو تشخیص دهید وقتی مقابل اسماگ قرار میگیرد. خباثت و شرارت از صدای اسماگ می بارد. غرور و وقار یک پادشاه زیر کوه در صدا و چهره ی تورین موج می زند و دیگر اعضای گروه و همچنین بارد عالی بازی کردند. ریچارد آرمیتاژ و مارتین فریمن طبق معمول با حضور خود در فیلم بیننده را راضی نگه می دارند. لی پیس توانسته نقش سنگین تراندویل را به بهترین نحو اجرا کند. لطافت و متانت یک الف همراه با غرور نخست زاده ها. خرد و زیبایی همه و همه در بازی لی پیس جمع شده است. در کل مانند قسمت قبل بازیگری را می توان یکی از قدرتمندترین بخش های فیلم هابیت نسبت به رقبای خود دانست.

قاب پیتر جکسون در قسمت دوم نسبت به قسمت قبل ثابت مانده و در برخی نقاط مخصوصا داخل دولگولدور و اره بور پیشرفت نیز داشته است. طبق معمول توجه به تمام جزئیات، حرکت دوربین و عمق میدان به خوبی تنظیم شده است. فیلمبرداری جادویی آندرو لزنی اما پیشرفت چشمگیری داشته است. در حالیکه در فرار با بشکه ها در بستر خروشان رودخانه انتظار جلوه های ویژه را داشتیم دوربین آندرو لزنی در بستر رودخانه شنا کنان به تصویر کشیدن فرار مشغول می شود. در میرک وود تنها با حرکت دوربین میتوان مریضی در این جنگل را حس کرد. جلوه های ویژه اما نقش بزرگ تری در فیلم هابیت بازی میکرد و کمتر از قسمت قبل بیننده را اذیت میکرد. به نظر من از جلوه های ویژه در فیلم دوم استفاده بهتری شده است اما به این معنا نیست که کمتر از قسمت اول است. از قسمت های تاثیرگذار دیگر فیلم که شاهکار کرده است موسیقی متن هاوارد شور است. هاوارد شور علاقه خود به حفظ تم ها را در این قسمت هم به نمایش میگذارد و یک حماسه بی نظیر از خود به جای میگذارد. قطعا موسیقی متن هابیت جایی برای بحث ندارد و از شانس های اسکار هم به حساب می آید. دیگر بخش های فیلم هم مانند گریم، کارگردانی هنری و صدابرداری هم کار خود را خوب و برازنده یک فیلم تمام عیار فانتزی انجام داده اند.

خطاب به طرفداران تالکین

اما از منظر یک تالکینی تحریفاتی در فیلم وجود داشت که برخی نقاط قوت بودند و برخی نقاط ضعف. قطعا شتابزدگی پیتر جکسون در به تصویر کشیدن یک مثلث عشقی کمی ناشیانه و عجولانه بود! شخصیت تائوریل که ساخته پیتر جکسون است جنبه مثبت این تحریف بود اما رابطه ای که سعی می کند با یکی از دورف ها داشته باشد جنبه منفی آن است. پیتر جکسون در صورت نیاز می تواند به زیبایی یک عشق را به تصویر بکشد اما آنچه ما در قسمت دوم دیدیم تنها تلاشی عجولانه برای گنجاندن عنصر عشق در قسمت دوم بود حال آنکه کمترین ضرورتی وجود ندارد. تحاریف در بخش شهر دریاچه و تقابل اسماگ و تورین هوشمندانه انجام شده و به ارزش این اقتباس از کتاب هابیت افزوده است. همچنین من از تقابل سائورون و گندالف لذت بردم. دیگر بخش های هابیت هم در نوع خود اقتباسی بی نظیر از کتاب بودند. شامل فرار با بشکه ها، بیلبو و اسماگ، ورود به اره بور و خانه بئورن. بی شک ما طرفداران از تصویر سازی ها و پرده برداری های بی نظیر جکسون از سرزمین میانه به خصوص بخش های ناشناخته ای چون میرک وود مشعوف شدیم.

جمع بندی و شانس اسکار

در کل می توان گفت هابیت برهوت اسماگ از قسمت قبل پیشی گرفته وفاصله اش را هرچه بیشتر با ارباب حلقه ها کم کرده است. پیتر جکسون البته به لطف موسیقی متن هاوارد شور و با داخل کردن فعالیت های سائورون به داستان توانسته فضای فیلم را همانطور که وعده داده بود تاریک تر و کلاسیک تر کند. اما همچنان با همتای خود دوبرج فاصله دارد. در این قسمت دیگر خبری از دورهمی های خسته کننده نیست. ضمن این که فیلم، طنز خود را دارد و به جای خود بیننده را شاد می کند اما فضای کلی فیلم بسیار جدی و تاریک تر است. اگر از منظر سینمایی و فنی دو برج را 100 در نظر بگیریم نمره برهوت اسماگ بیش از 90 نخواهد بود (حالا که نمره هابیت در مراجع نقد فیلم 88 هست مثلا میتوان نمره واقعی برهوت اسماگ رو 77 بیان کرد) همچنین از منظر یک طرفدار تالکین میتوان به دلیل افزایش تحریفات نمره 80 را به آن اختصاص داد. هابیت برهوت اسماگ در اسکار همچنین شانس نامزدی در رشته هایی چون موسیقی متن، گریم، تدوین و جلوه های ویژه را خواهد داشت. تشکر میکنیم از پیتر جکسون بابت ساخت پنجمین اقتباس موفق خود از سرزمین میانه و از اکنون تا سال آینده به انتظار ششمین و آخرین می نشینیم و امید داریم که قطعا دو قسمت قبلی این سه گانه را پشت سر خواهد گذاشت و تمام منتقدان را انگشت به دهان خواهد گذاشت...

[* لرد الروند * 1,716]

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام خدمت تمامی دوستان عزیز

بنده قصد داشتم بعد از دیدن نسخه ی FULL HD، نظراتم رو در مورد فیلم بیان کنم، اما این نسخه ی DVDSCR هم تا حدی بود که بشه با دیدنش فیلم رو نقد کرد.

قبل از هرچیز باید به موضوعی اشاره کنم که قبل از دیدن این نسخه، تمام تمرکزم رو به خودش معطوف کرده بود! بعد از اینکه تصویر رسمی از بولگ منتشر شد و شاهد گریم فوق العاده جذاب و پر هیبت بولگ بودیم، شایعه ی CGI بودن بولگ می تونست بدترین خبری باشه که بنده در مورد قسمت دوم میشنیدم! خیلی ها از این موضوع ابراز ناراحتی کردند و واقعاً هم نمیشد دلیل اینکه چطور پیتر تونست اون گریم با عظمت رو فدای یه چهره ی مصنوعی کنه رو درک کرد! بنده به شخصه بعد از دیدن اون گریم، فقط و فقط در انتظار دیدن بولگ بودم و طبیعتا با شنیدن چنین خبری، ناراحت و سرخورده شدم! حتی وقتی در تریلر، اون سکانسی که بولگ به سمت کیلی تیر پرتاب میکنه رو دیدم، بیش از پیش متأسف شدم که چرا باید چنین چهره ی غیر طبیعی جایگزین اون گریم بی همتا بشه!!! تا اینکه فیلم رو در این نسخه دیدم و اعتراف میکنم که اون انتقادهای بنده نسبت به تغییر چهره ی بولگ کمی دور از عدالت بود، هرچند که هنوز هم عقیده دارم اون چهره ی گریم، بسیار بسیار جذاب تر و طبیعی تر از این چهره CGI هست! شاید اگر اون گریم از بولگ منتشر نمیشد، همه نسبت به این چهره CGI بولگ رضایت کامل داشتيم؛ هرچند که الان هم بنده رضایت دارم و معتقدم درسته که اون گریم فوق العاده رو در فیلم نمی بینیم اما همین چهره ی جدید هم در نوع خودش جذاب و باعظمت هست! ضمناً شاید یکی از دلایلی که پیتر رو مجاب کرد از اون گریم با عظمت دست بکشه و این چهره رو طراحی کنه، وجود آزوگ هست؛ مخصوصا در این قسمت که هر دو در کنار هم هستند، باید چهره ی بولگ طوری طراحی میشد که به وضوح نشون میداد آزوگ و بولگ، پدر و پسر هستند! تصور کنید اگر اون گریم در مورد بولگ پیاده میشد، نه تنها از لحاظ چهره نشون نمیداد که بولگ پسر آزوگ هست، بلکه شاید چهره ی بولگ با اون همه ریش و پشم، مسن تر از آزوگ به نظر می رسید! به هرحال اگر من جای کارگردان بودم، حتماً از اون گریمی که برای بولگ طراحی کرده بودند، برای یکی از فرماندهان ارتش اورک ها در نبرد پنج سپاه استفاده می کردم، چون استفاده نکردن از اون گریم بی نظیر و پر هیبت و با عظمت، کفر نعمت محسوب میشه:دی

چهره ی اورک ها به واسطه ی استفاده ی بیشتر از گریم، نسبت به قسمت اول بسیار بهتر و طبیعی تر بود! یکی از انتقادهای اصلی من در مورد قسمت اول، ضعف شدید سیستم CGI در چهره ی اورک ها و وارگ ها بود که خوشبختانه در این قسمت تا حدودی بهبود پیدا کرد.

حضور بئورن از نظر تایم، کمرنگ بود، هرچند که ممکنه در نسخه ی اکستندد بیشتر ببینیمش، اما واقعاً وقتی در قالب خرس قرار میگرفت، عالی بود! چهره ای بسیار طبیعی و معقول داشت و من رو به یاد خرس های غول پیکری که در مستند های معروف life و planet earth دیدم مینداخت!

سکانسی که باعث تعجب من شد مربوط میشه به صحبت آزوگ و سائرون! ادبیات تند و خشن آزوگ در برابر سائرون واقعاً عجیب بود! اگر کسی این دو شخصیت رو نشناسه، فکر میکنه سائرون و آزوگ هم درجه و هم ردیف هستند و ارتباطشون فقط در حد یک اتحاد هست! البته اون نگاه غضب آلود آزوگ، شاید برخی ها رو گمراه تر هم کرده باشه که حتماً سائرون خادم آزوگ هست:دی بهتر بود در اون سکانس، رفتار آزوگ رو کمی خاضعانه تر به نمایش در میاوردند تا در همون دیالوگ های رد و بدل شده، برای بیننده ای که در جریان این رابطه نیست این مسئله روشن بشه که آزوگ با تمام قدرت و عظمتی که داره، در برابر سائرون، بسیار خاضع و کم ارزش هست!

صحنه ای که آزوگ، بولگ رو صدا میزنه و بولگ با اون هیبت عظیم وارد میشه و روبروی آزوگ قرار میگیره، واقعاً یکی از صحنه های مورد علاقه ی من در این فیلم هست!

عنکبوت ها عالی بودند و از اونها عالی تر، تارهای ضخیم و چسبناک اونها بود. اگر عنکبوت ها و تارها رو مقایسه کنیم با shelob و تارهایی که دور فرودو بسته بود، به پیشرفت کار پی میبریم! هرچند که در اونجا هم پیتر یکی از بهترین سکانس های بازگشت پادشاه رو رقم زده بود!

بازی اوانجلین لیلی رو پسندیدم! به نظر بنده به دلیل اینکه شخصیت تائوریل در کتاب وجود نداشت، این شخصیت برای طرفداران گنگ و ناشناخته بود ولی اوانجلین لیلی تونست با ایفای فوق العاده ی این نقش، این کاراکتر مجهول رو جذاب جلوه بده! به نظر میرسه پیتر شخصیت تائوریل رو یک شخصیت مرموز قرا داد که در عین اینکه یک جنگجوی تمام عیار هست، یک الف مونث احساسی و عاطفی هم هست! به واسطه ی حضور تائوریل، یک مثلث عشقی در فیلم به وجود اومد که مورد پسند خیلی از طرفداران واقع نشد! بنده از کسانی هستم که معمولاً دوست ندارم در فیلم ها رابطه ی عاشقانه وجود داشته باشه و کلا صحنه های اکشن رو ترجیح میدم، اما انصافاً وجود این مثلث عشقی بر جذابیت بازی این سه شخصیت درگیر در این قضیه خواهد افزود! شاید اوج این جذابیت رو در نبرد پنج سپاه و در لحظه ی کشته شدن کیلی بشه به وضوح دید! البته امیدوارم تائوریل هم در نبرد پنج سپاه حضور داشته باشه (که به احتمال خیلی زیاد حضور داره) و شاهد کشته شدن کیلی باشه(البته اگر پیتر در این قسمت به کتاب وفادار باشه و کیلی رو یکی از کشته شدگان نبرد پنج سپاه قرار بده)!

باید پذیرفت که هیچ بازیگری نمیتونست به جای لی پیس نقش تراندویل رو بازی کنه! چقـــــدر یک بازیگر میتونه به کارش مسلط باشه!!! واقعاً یکی از بهترین انتخاب های پیتر در فیلم هابیت، انتخاب لی پیس در نقش تراندویل بود! هم چهره به یک الف میخوره و هم صدایی دلنشین و در عین حال مملو از غرور داره و هم اینکه لحن بیان کلماتش به وضوح نمایانگر پادشاه بودن این شخصیت هست!

به احتمال قریب به یقین همه ی طرفداران و بینندگان، صحنه ی فرار دورف ها با بشکه رو، اکشن ترین سکانس این قسمت میدونند! قطعا جذابیت این صحنه ها در نسخه FULL HD چندین برابر خواهد بود اما در همین نسخه هم به وضوح میشه هیجان رو درک کرد! به معنی واقعی کلمه، یک اکشن بی نظیر بود! خوشحالم که پیتر در این سکانس، آب رودخونه رو کامپیوتری طراحی نکرد و حس واقعی بودن رو از بیننده نگرفت!

صحنه های مربوط به دول گولدور بسیار عالی بود! هم ساخت بنا و هم تاریکی فضا به بهترین نحو صورت گرفته بود! دول گولدور جایی هست که باید به نحوی به نمایش در بیاد تا بیننده به این نتیجه برسه که این مکان، میعادگاه ارتشی هست که به صورت مخفیانه تشکیل شد! پیتر در این بخش بسیار موفق عمل کرد و رعب و هراسی رو در ساختار این بنا قرار داد که بیننده با دیدنش، منتظر یک اتفاق ناخوشایند هست!

شهر دریاچه برای بنده هیجان انگیز ترین مکان در فیلم بود، چون من سالهای سال هست که عاشق شهر ونیز ایتالیا هستم و همیشه آرزو داشتم در فیلم ها چنین مکانی به نمایش در بیاد، که خوشبختانه در فیلم محبوب من، این آرزو براورده شد!

تاریک نبودن فضای فیلم در قسمت اول، چیزی بود که منتقدها و کسانی که طرفدار نیستند رو گستاخ کرده بود تا با نقدهای ناجوانمردانه، فیلم رو در پایین ترین حد به تنزل بکشونند، ولی خوشبختانه تاریکی جنگل، تاریکی دول گولدور و همچنین تاریکی فضای درون اربور در این قسمت باعث شد، ضعف قسمت اول در این زمینه به بهترین نحو پوشش داده بشه!

اسماگ؛ اژدهایی که حرفه ای بودن طراحی چهره و اندامش، بی تردید در هیچ فیلمی دیده نشده بود! اسماگ از نظر شخصیت با هر اژدهایی خارج از دنیای تالکین متفاوته، بنابراین چهره و اندامش هم باید متفاوت طراحی بشه! شاید در یک نگاه، اژدهایی که پیتر طراحی کرد، فرق زیادی با اژدهایی که در فیلم های دیگه دیدیم نداشته باشه، اما در همین نسخه ی معمولی به وضوح میشه مکار بودن و حیله گری اسماگ رو در چهره اش به وضوح دید، وهمچنین غضب آلود بودن چشم ها و صورتش به قدری هست که کسی در این زمینه به خودش اجازه نمیده باب انتقاد رو باز کنه!

صدای بندیکت کامبریج به طرز عجیبی روی چهره ی اسماگ نشست! درسته که صدای بندیکت کامبریج در ردیف صداهای Bass-Baritone قرار داره و میشد صدای Full-Bass رو برای یک اژدها در نظر گرفت، اما صدای کامبریج یک خاصیت منحصر به فرد داره و اون انعطاف پذیری بسیار زیاد هست که معمولا در افرادی که صدای Full-Bass دارند، کمتر به چشم میخوره، و همین امر باعث شد صدای Bass-Baritone کامبریج بهترین گزینه در این زمینه باشه!

سکانس مربوط به درگیری دورف ها و اسماگ، جالب بود(هرچند کمی کِش داده شده) اما پیتر در این سکانس، بینندگانی که از قشر طرفدار نیستند و کتاب رو مطالعه نکرده بودند رو به طرز جالبی غافلگیر کرد! وقتی اسماگ پس از کش و قوس های فراوان، در زیر سیل خروشان طلا مدفون شد، کمتر کسی از بینندگانی که از داستان آگاهی ندارند، فکر میکردند که باز هم اسماگ زنده مونده! معمولاً کارگردان ها، در یک سکانس، وقتی قراره کاراکتر معروفی رو از طریق کشته شدن حذف کنند، درگیری ها و زد و خورد ها رو افزایش میدند تا اون شخصیت به راحتی از فیلم محو نشه؛ مثل کشته شدن برومیر در یاران حلقه! در اینجا هم وقتی تعقیب و گریز و زد و خورد دورف ها و اسماگ کمی طولانی میشه، بیننده وقتی میبینه اسماگ بالاخره مدفون شد، فکر میکنه که این پایان کار اسماگ هست و میپذیره که اسماگ کشته شده و از نحوه ی این کشته شدن هم رضایت داره و مرگ اون رو ساده و پیش پا افتاده نمیدونه! اما پیتر بیننده رو با این کار، تا لب چشمه برد و تشنه برگردوند! شاید کشته نشدن اسماگ در این قسمت کمی برای طرفداران سنگین و غیر معقول باشه اما باید پذیرفت که وجود اسماگ در قسمت سوم، بر جذابیت این قسمت خواهد افزود!

به نظر بنده، نبرد لگولاس و بولگ باید کمی جذاب تر به نمایش در میومد! هرچند که نحوه ی مبارزه ی این دو نفر نشون داد که قدرتشون تقریبا به یک اندازه هست اما این مبارزه میتونست به نحو دیگه ای به انجام برسه! به هرحال اینکه صحنه ی تعقیب بولگ توسط لگولاس، نیمه تمام باقی موند، مورد انتقاد عده ای از بینندگان و طرفداران قرار گرفت اما بنده به شخصه این صحنه رو مقایسه می کنم با اواخر فیلم یاران حلقه که آراگورن و گیملی و لگولاس، برای نجات مری و پپین، به تعقیب اروک-های رفتند و همین امر باعث شد در اوایل قسمت دوم، به واسطه ی این تعقیب و گریز، سکانس های جالبی رو شاهد باشیم!

زنده موندن آزوگ هم برای بنده جالب بود، چون احساس می کنم پیتر تصمیم گرفته آزوگ هم در نبرد پنج سپاه حضور داشته باشه! هرچند این امر برخلاف کتاب هست، اما باید پذیرفت که حضور آزوگ در نبرد پنج سپاه میتونه لذت صحنه های این نبرد رو چندین برابر کنه! حضور آزوگ و بولگ به همراه سپاه اورک ها و وارگ ها در مقابل تورین و گروهش، داین و سپاه دورف ها، تراندویل و سپاه الف ها، گندالف، بارد، لگولاس، تائوریل، بئورن و عقاب ها، میتونه یکی از بی نظیرترین نبردهایی که تا به حال در یک فیلم وجود داشته رو به نمایش بذاره، حتی بسیار فراتر و گسترده تر از نبرد دشت های پله نور!

البته مشخص نیست که پیتر در مورد نبرد پنج سپاه چی در سر داره، ولی حضور این عده ای که نام بردم، دور از ذهن نیست!

به هرحال با تمام این تفاسیر، بنده بسیار از این قسمت راضی هستم و برخلاف قسمت اول که رضایت کاملی از فیلم نداشتم، تقریبا 90درصد انتظاراتم رو براورده کرد! بر همین اساس نمره بنده به برهوت اسماگ، 9 از 10 هست، در حالی که به یک سفر غیر منتظره، 7 از 10 دادم!

امیدوارم قسمت سوم طوری ساخته بشه که بنده رو مجاب کنه به اون نمره ی 10 بدم .... إن شاء الله!

موفق و مؤید باشید

ویرایش شده در دسامبر 31, 2013 توسط * لرد الروند *

[R-FAARAZON 10,192]

برهوت اسماگ تاریک تر و جذاب تر از یک سفر غیر منتظره

بعد از 7 بار دیدن فکرکنم که بتونم نظرمو راجع به برهوت اسماگ بگم.پیترجکسون برای اینکه هابیت رو تبدیل به یک سه گانه کنه کاری واقعا سخت رو در پیش داشت .بسط داستان و معرفی شخصیت ها و گره زدن ماجراها به هم از نیازهای هابیت برای تبدیل شدن به سه گانه ای جذاب به سان ارباب حلقه ها بود.قسمت اول ناخودآگاه با ارباب حلقه ها مقایسه میشد . یک سفر غیر منتظره از نظر اقتباس به کتاب وفادار بود ولی از نظر روایت سینمایی ضعف هایی رواز نظر استفاده مفرط از جلوه های ویژه،تدوین ضعیف،فیلمنامه و... داشت.با این حال از نظرفروش سینمایی هابیت خوب بود و تاحدودی مورد استقبال هوداران و منتقدین قرار گرفت.برهوت اسماگ از چند نظر نسبت به یک سفر غیرمنتظره خوش شانس تر بود:

جکسون و تیمش یک سال وقت داشتند که اشکالات قسمت اول رو اصلاح کنند جکسون تونسته این نقاط ضعف رو در قسمت دوم پوشش بده:تدوین خیلی بهتر شده ،موسیقی جذاب تر شده و به انتقال حس صحنه ها خیلی کمک میکنه و چهره پردازی هم بهتر شده.در کنار پوشش ضعف های قسمت اول ،جکسون تونسته کاراکتر و ماجراهای جدیدی رو بخوبی اضافه کنه

معمولا قسمت های دوم چه از نظر فروش و چه کسب جوایز افت میکنند و از این نظر انتظار زیادی از برهوت اسماگ نمیرفت

و همچنین برهوت اسماگ با یک سفر غیر منتظره بیشتر مقایسه میشه و نه ارباب حلقه ها

البته فیلم چند چالش هم نسبت به قسمت اول داشت:

خدا حافظی با چهره های بسیار جذاب ارباب حلقه ها در هابیت مثل : بیلبوی پیر ،فرودو ،لرد الروند،گالادریل ،سارومان سپید و از همه شاید مهم تر اسمیگل . از این جهت این نکته مهم بود که این 6 شخصیت از جمله درخشان ترین چهره های ارباب حلقه ها و حتی قسمت اول بودند .همچنین طرفداران ارباب حلقه ها باید تا قسمت سوم از شایر و ریوندل که لوکیشن های محبوبی بودند خداحافظی میکردند تا زمان بازگشت گندالف و بیلبو از ماجرا.

فیلم با دیدار تورین سپر بلوط و گندالف خاکستری در میهمانخانه اسبچه راهوار در بری شروع میشه.مقدمه ای که هوشمندانه پیترجکسون به قسمت دوم منتقل کرده و هم از نظر معرفی اجمالی مفیده و هم حضورش در قسمت اول زیادی به نظر میومد

بعد از این پیترجکسون سرعت روایت رو زیاد میکنه بخصوص تعقیب آزوگ و ارک ها و اقامت در خانه بئورن.

اینجا پیترجکسون هوشمندانه برای بئورن نقشی بی طرف رو در نظر میگیره(مثل عقاب های مانوی در قسمت اول).

بئورنی که اگرچه از دورف ها خوشش نمیاد ولی از ارک ها متنفره و این میتونه دلیل دخالتش در قسمت سوم باشه

ماجراهای سفر در میرک وود و مواجهه با عنکبوت ها و اسیر شدن به دست الف ها خیلی خوب در اومده بود

مواجهه با عنکبوت ها یادآور تقابل فرودو با شلاب بود و مثل اون صحنه بخصوص از نظر طراحی تار و جنگل و... این بار هم کار جکسون عالی بود.البته انتظار داشتم که مقداری سفر در عمق میرک وود و خستگی گروه بیشتر به چشم بیاد ولی پیترجکسون بخاطر ریتم سریع روایت تا قبل از اسارت به دست الف ها سریع از این قسمت ها میگذره.وارد شدن سه شخصیت تراندویل،تائوریل و لگولاس انرژی زیادی رو به فیلم تزریق میکنه بخصوص تراندویل و لگولاس در ارائه چهره ای مسلط و مغرور و سرد و تائوریل در ارائه ی چهره ی الفی عاطفی موفق اند وهمچنین تائوریل که به نظر میرسید حضورش و مثلث عشقی تائوریل،کیلی و لگولاس از نقاط ضعف فیلم بشه ولی بازی های عالی بخصوص در مورد اوانجلین لیلی و حضور موثرش باعث شد که اتفاقا این باعث بهتر شدن فیلم بشه.فصل پایانی فیلم و شفا یافتن کیلی هم خوب در اومده.

اقامت گاه جنگلی الف ها خوب به تصویر کشیده شده بود و از اون بهتر فرار گروه از اقامت گاه با بشکه و کمین دورف ها و دخالت تائوریل و لگولاس بود که واقعا از بهترین و نفسگیر ترین سکانس های فیلم بود.حضور خوب بولگ و بهتر شدن گریم اورک ها بخصوص باعث بهتر شدن این سکانس شده.نکته مثبت بعدی چند شقه شدن روایت مثل ارباب حلقه ها بود بخصوص اینکه ترکیب این ماجراها و سرعت روایت واقعا عالی بود . دنباله ماجرا با معرفی بارد (لوک ایوانز ) و ورد گروه به شهر دریاچه و تقابل گندالف و سائورون ادامه پیدا میکنه .کاراکتر بارد هم مثل تراندویل و تائوریل جذاب از آب در اومده و باید به پیتر جکسون بخاطر انتخاب لوک ایوانز و اوانجلین لیلی آفرین گفت.کاراکتر بارد بخصوص از نظر خصوصیات فردی تاحدودی با تورین در تضاد هست و این میتونه بر جذابیت قسمت سوم اضافه کنه.شهر دریاچه هم خوب از آب در اومده بخصوص فضا و لباس مردم شهر خیلی به شرقی بودنشون میومد.

تقابل گندالف با سائورون در کنار فرار از اقامت گاه جنگلی نقاط درخشان قسمت دوم هستند .در قسمت دوم پیترجکسون مفصل و با دقت به دول گولدور و حوداث مرتبط با اون پرداخته و این بر بار تعلیق فیلم خیلی اضافه کرده.بخصوص طراحی و تیرگی دول گولدور بسیار عالی در امده.سائورونی که در ابتدا زیرکی و اغواگری اون در مواجهه با آزوگ .مواجهه اش با گندالف و ظاهر شدن اون چشم معروف و ورد خوندن گندالف و دخالت آزوگ و اسارت گندالف واقعا عالیه و آدمو پرت میکنه به دنیای ارباب حلقه ها و این صحنه شباهت زیادی به تقابل گندالف و سارومان در یاران حلقه داره احتمالا خلاص شدن گندالف هم مثل یاران حلقه با عقاب باشه.در نهایت حضور اسماگ و به تصویر کشیدن و حیله گر بودنش خوب به تصویر کشیده شده

این منطقیه که حضور و اسماگ و بارد در فیلم مفصل تر باشه .ولی کشمکش اسماگ با دورف ها و بیلبو به شرطی کامل میشد که سقوط اسماگ هم جز اون باشه چیزی که در فیلم وجود نداره و به نظر میرسه جکسون خواسته با سکانس اکشن پایانی قضیه رو موقتا تموم کنه تا برگ برنده اش به همراه نبرد پنج سپاه برای قسمت سوم بمونه .حتی رودررویی لگولاس و بولگ هم به سرانجامی نمیرسه و این به نظر چندان خوشایند نیست برخلاف قسمت اول که به نظرم پیترجکسون پایان بندی بهتری رو برای قسمت اول در نظر گرفت.

خوشبختانه در قسمت دوم از آواز و خوندن دورف ها و... خبری نیست و فضا تیره تر و جدی تر شده

ولی به شخصه خیلی از آهنگ I SEE FIRE اد شیران خوشم نیومد این آهنگ (بمانند ترانه تنها کوه نیل فیل در قسما اول) مکمل خوبی برای موسیقی جذاب هاواردشور در قسمت دوم نیست و فرسنگ ها با کارهای انیا،انی لینوکس و امیلیانا تورینی فاصله داره

و در آخر برهوت اسماگ نسبت به برادر بزرگترش تاریکتر از آب در اومده

از نظر اقتباس یک سفر غیر منتظره به کتاب وفادارتر بود ولی از نظر سینمایی برهوت اسماگ موفق تر و جذاب تره.

ویرایش شده در ژانویه 1, 2014 توسط R-FAARAZON

[والار 79]

من فیلم رو ندیدم ولی از اون جایی که عاشقشم امتیاز 10 رو دادم.کاملا احساسی تصمیم گرفتم

ویرایش شده در ژانویه 1, 2014 توسط والار