جستجو در انجمن

با سلام و درود خدمت آردایی های عزیز همان طور که خیلی از شما میدانید تاپیک هایی برای بحث و گفتگو درباره کالبد آردایی آینور که اولین مخلوقات ایلوواتار هستند وجود دارد.اما مسئله اصلی که در این تاپیک مطرح خواهد شد راجع به جملاتی است که استاد درباره کالبد ملکور ذکر کرده اند. بگذارید از اینجا شروع کنیم،در داستان برن و لوتین می خوانیم که سائرون در هنگام دریری با سگ غول پیکر ارومه یعنی هوآن که به خدمت لوتین در آمده بود وقتی نتوانست بر او غلبه کند،سعی کرد که از او بگریزد.او به شکل اصلی خود در امد و پس از تحویل کلید دژ به لوتین گریخت.یعنی او می توانسته به راحتی در هنگام نیاز کالبد اردایی خود را کنار بیندازد و به شکل اصلی اش که برای فرزندان ایلوواتار قابل درک نیست در بیاید.در جا های دیگر هم به خصوص در فصل ابتدایی سیلما درباره این جور موضوعات مطالبی وجود دارد که فعلا به آنها کاری نداریم.مسئله اصلی این است که جناب ملکور که نخستین و نیرومند ترین آفریده ارو است وقتی با فینگولفین می جنگد زخمی می شود و پایش آسیب می بیند.جوری که بعد از آن همیشه میلنگد.یعنی زخم یک شمشیر باعث می شود که بزرگترین والار این چنین رنجیده شود!با توجه به این که قدرت ملکور از همه موجودات پا گذاشته بر اردا بیشتر است به نظرم این موضوع خیلی منطقی نیست.در جای دیگری سنگینی تاج آهنی ملکور باعث رنج او میشود و... سوال من این است:اگر آینور(به طور مشخص تر ملکور)به کالبد نیازی ندارند پس چرا پس از آسیب دیدن بدنشان نمی توانند بدن دیگری برای خود برگزینند؟

آیا چهرۀ ظاهری سائرون درجایی توصیف شده؟.اگه توصیف شده چه شکلی بوده؟.ولی در ضمایم کتاب بازگشت شاه نوشته سائرون در ویرانه های نومه نور به دام افتاد،چنان که قالب جسمانی خود را از دست داد؛امّا گریخت و به سرزمین میانه بازگشت.نوعی روح تنفّر سوار بر بادی اهریمنی.دیگر هیچگاه نمی توانست به قالبی درآید که در نظر آدمیان خوش بنماید،بلکه به موجودی سیاه و کریه المنظر بدل گشت و قدرت او از پس تنها در دهشتی بود که بر می انگیخت.اگه جواب بدین ممنون میشم.

سائرون كه مايايي قدرتمند است، چگونه با نابودي حلقه كاملاً از بين رفت؟ بحثتون رو در تاپيك هاي قبلي مطالعه كردم. اين كه اگر مايايي در كالبد انسان درآيد قابل مرگ است. اما: 1.سائرون در كالبد انسان نبود. 2.خود او نابود نشد.حلقه اش ذوب شد.

سلام به آردا یه سوال که همیشه برام مطرح بوده اینه که وقتی مایار ( و والار) دارای جسم می‌شوند، با محدودیت های اون هم مواجه می‌شوند یا نه ؟ مثلا اولورین وقتی به هیبت گندالف درمیاد نیاز به غذا خوردن داره یا نه ؟ ( تا اون جایی که من یادم میاد به غیر از هابیت تو کتاب دیگه ای به این موضوع که گندالف چیزی می‌خوره اشاره نشده) یا در اثر انجام فعالیت فیزیکی دچار خستگی میشند ؟ ( تو سیل به این موضوع که والار میخوابند اشاره شده) در این تاپیک با هم فکری شما برای این سوالها و سوالهای مربوط به تجسم مایار (و والار) جواب قابل قبولی پیدا میکنیم.

سوالی داشتم.چرا اسمیگل تغییر شکل داد؟.آیا به خاطر داشتن حلقه بود.اگر اینطوره کسای دیگه ای هم بودند که حلقه را داشتن.مثل : ایزیلدور،بیلبو و فرودو پس چرا اونها تغییر شکل ندادند؟

در سیلماریلیون فصل سقوط نومه نور چنین می خوانیم: « در آن اثنا که از لذت افکار خود می خندید، در فکر اینکه اکنون در جهان چه ها خواهد کرد، آزاد از شر اداین برای همیشه، در گرماگرم شادمانی غافلگیر گشت و تخت و معبدش در ورطه فرو غلطید. ام سائورون جسمی فانی نبود و اینک اگر چه کالبد پلید و سترگ و آراسته اش رااز کف داده بود و دیگر نمی توانست در چشم آدمیان نیکو بنماید، باری روحش از ژرفنا ها و به سان سایه ای و بادی سیاه از دریا گذشت و به سرزمین میانه و موردور که خان و مانش بود، بازگشت. آنجا حلقه بزرگش را در بارادور به دست کرد و پلید و خاموش همانحا ماوا گرفت تا آنکه باری دیگر چهره ای مبدل از برای خود آراست» حال سوال اینجا ست که روح سائورون به عنوان موجودی مجرد و غیر جسمانی چگونه توانست حلق را از اعماق دریا بیرون بکشد و با خود تا موردور حمل کند؟ و اگر بپذیریم روح سائورون چنین توانایی داشته چرا پس از قطع شدن انگشتش توسط ایسیلدور سریعا حلقه را نجات نداد و به مکان امنی منتقل نکرد؟