Our Foes Shall Fall
دشمنان ما از بین خواهند رفت
The sword is sharp, the spear is long
The arrow swift, the gate is strong
The heart is bold that looks on gold
The dwarves no more shall suffer wrong
شمشیر تیز باد ، نیزه ها بلند باد
تیر ها چابک و دروازه محکم باد
قلبی که با طلا خو میگیرد جسور باد
دورف ها دیگر رنج و سختی ای نخواهند داشت
The mountain throne once more is freed
O! Wandering fold, the summons heed
Come haste! Come haste! Across the waste
The king of friend and kin has need
تاج و تخت کوهستانی بار دیگر آزاد شده
ای مردم سرگردان ! به فراخوان جواب دهید !
بشتابید ! بشتابید ! از میان خرابه ها به در آیید !
پادشاه به کمک دوستان و خویشاوندانش نیاز دارد
Now call we over mountains cold
Come back unto the caverns old
Here at the gates the king awaits
His hands are rich with gems and gold
شما را از آن سوی کوه های مه آلود می خوانیم
به تالار های قدیمی زیر کوه باز گردید
اینجا ، درون دروازه پادشاه منتظر است
دستان او غرق در طلا و جواهر است
The king is come unto his hall
Under the mountain dark and tall
The worm of dread is slain and dead
And ever so our foes shall fall
شاه به تالار بازگشته
در زیر کوه تاریک و بلند
اژدهای وحشت مرده و به خاک افتاده
و دشمنان ما برای همیشه از بین خواهند رفت
شاید این یکی از بهترین شعر های تالکین باشه ؛ این شعر در فصل های انتهایی کتاب هابیت ، وقتی که تورین درمانده از محاصره ی اره بور ، و دوری از مردمش ، این شعر رو برای یارانش میخونه و بهشون قوت قلب میده . البته شعر کامل طولانی تره ، ولی تو این آهنگ فقط خلاصه ای از اون آورده شده
پ.ن :
دوستان اگه اشتباهی تو ترجمه ها میبینید خوشحال میشم یگید و تصحیحش کنید