رفتن به مطلب

Recommended Posts

راداگاست قهوه ای

زمانی که اماندیل و فرزندانش از اکالابت نجات پیدا کردن اماندیل شمشیر نارسیل و دانه ی درخت نیملوت را به پسرش الندیل سپرد و خود به طلب بخشش به امان رفت و دیگر هیچ گاه دیده نشد الندیل و باقی نومه نور ها و فرزندانش به قلمرویی به نام سرزمین سنگی و اریادور رفتند در اریادور پادشاهی به نام آرنور را تشکیل دادند و در نواحی کوه های سفید پادشاهی به نام سرزمین سنگی که به کوئنیای گوندور نامیده میشد تشکیل دادند بعد از ان ایسیلدور و برادرش اناریون شهر ها و استحکاماتی به نام:

میناس آنور درست شمال رود اندوین و در شرقی ترین امتداد کوه های سفید بنا شده است.

میناس ایتیل در غرب کوه های سایه و در کوره راه های پیچ در پیچ کوهستان بنا شده است.

اسگیلیات بر روی رود اندوین و جنوب میناس آنور بنا شده است.

بندرگاه پلارگیر در جنوب اسگیلیات بنا شده است.

ارخ جنوب کوه های سفید بنا شده است.

اورتانک در شمال تنگه ی کالن اردون و جنوب کوه های مه الود بنا شده است.

اگلاروند(که به نظرم این همون گودی هلم خودمونه)جنوب تنگه ی کالن آردون و شمال کوه های سفید.

ایسیلدور با خانواده اش در میناس ایتیل اقامت میکنه و برادرش اناریون در میناس انور و پدرشان الندیل هم در انومیناس پایتخت آرنور کهن.

زمانی که در حال کوچ از نومه نور به سرزمین میانه بودند الندیل 7 پلانتیر که سنگ هایی ارتباطی میان هم بودن رو برمیداره 4 تا سنگ رو به اناریون و ایسیلدور میده و سه تا رو هم برای خودش برمیداره در گوندور این سنگ ها رو به ترتیب:میناس آنور اسگیلیات میناس ایتیل و اورتانک قرار میدن تا در مواقع حمله دشمن برای اگاهی یک قسمت سرزمین از حمله از اون ها استفاده کنن.

امیدوارم چیزای مفیدی نوشته باشم.

ادمه دارد...

ویرایش شده در توسط راداگاست قهوه ای

به اشتراک گذاری این پست


لینک به پست
Aragorn elessar

این اولین یادداشت من در اینجاست .اگر کاستی دارد ببخشید.

مختصری در جغرافیای گاندور:

در آغاز گاندور سرزمین هایی از شمال تا جنوب کوهستان سفید را در برمی گرفت،اما بخش بزرگی از متصرفات شمالی در سال 2510 دوران سوم به ائوتئود اهدا شد.همسایگی این قلمرو با موردور(سرزمین سائرون) باعث بروز نبردها و درگیری های بسیاری میان گاندوریان و خادمان تاریکی گشت،اما توانایی بالای گاندور در نبرد و همچنین موقعیت استراتژیک گاندور به گاندوریان این امکان را داده بود که تا حد ممکن دسترسی ارباب تاریکی و خادمانش را با سایر قسمت های سرزمین میانه دشوار کند.

مناطق

گاندور به چندین منطقه تقریباً خودمختاری تقسیم شده بود. این مناطق عبارتند از:

  • ایتیلین، آن سوی رودخانه آندوین از میناس تیریت
  • آنورین، احاطه کننده میناس تیریت
  • لوسارناخ
  • له‌بنین
  • بلفالاس
  • دور-ان-ارنیل، توسط شاهزاده دول آمروت اداره می‌شد.
  • لامه‌دون، واقع در شمال رینگلو
  • آنفالاس، یا لنگ‌استراند، در جنوب غربی
  • اتیر آندوین

دماغه طویل آندراست خالی از سکنه بود.

علاوه بر این، گاندور مناطق زیر را در برهه‌ای از زمان در اختیار داشته‌است:

  • هاروندور یا گاندور جنوبی، که گاندور و هاراد بر سر آن منازعه داشتند.
  • کاله‌ناردون، که به عنوان هبه به ائوتئود اهدا شد و پس از آن به روهان تغییر نام داد.
  • اندوایت، در اصل هیچگاه توسط گاندوریان استفاده نشد و خیلی زود متروک گشت.
  • رووانیون، که هیچگاه به طور کامل تحت کنترل گاندور نبود اما در برهه‌ای زمان تحت تأثیر گاندوریان قرار گرفت

شهرها

شهرهای گاندور عبارتند از:

  • کالم‌بل
  • دول آمروت، شهری در ساحل بلفالاس.
  • ارخ، دژ گاندور، در اواخر دوران سوم متروک گشت.
  • لینهیر
  • میناس تیریت (که در اصل میناس آنور بود)، شهر شاهان.
  • اوزگیلیات، شهر و پایتخت سابق گاندور در کناره رودخانه آندوین، در اواخر دوران سوم به طور کلی ویران و متروک گشت.
  • پلارگیر
  • تارنوست

دژها و برج‌های دیده‌بانی

علاوه بر این، گاندور از مکان‌های زیر به عنوان دژهای نظامی در دوره‌های خاصی از تاریخ استفاده می‌کرد که بسیاری از آنها را موردور تصرف کرد:

  • برج‌های نگهبانی آمون هن و آمون لاو در امین مویل که احتمالاً دارای پادگان نیز بوده‌اند.
  • آنگره‌نوست، دژ آیزنگارد، بعدها به سارومان تعلق گرفت.
  • آگلاروند، دژ گاندوریان، بعدها به هلمز دیپ تغییر نام داد.
  • برج‌های دندان، توسط گاندوریان برای نگهبانی بر موردور ساخته شد.
  • دژ گاندوریان که از گذرگاه کیریت اونگول محافظت می‌کردند.
  • کاخی که دورتانگ نامیده می‌شد، بزرگترین قلعه در موردور، در اصل برای حفاظت از افل دوآت ساخته شده بود.
  • میناس ایتیل، توسط موردور فتح شد و از سوی گاندوریان به میناس مورگول تغییرنام داد.
  • تارباد در شمال، توسط گاندوریان و آرنوریان اداره می‌شد اما پس از اینکه گاندور از اندوایت عقب نشینی کرد، متروک و ویران گشت.
  • بندرگاه اومبار، بندرگاهی در جنوب که توسط هارادریم تصرف شد و چندین بار آزاد و اشغال شد.

امیدوارم مطالب مندرج مفید باشند.

ویرایش شده در توسط Aragorn elessar

به اشتراک گذاری این پست


لینک به پست
تور

توجه مهم

دوستان اینجا کتابخانه های آرداست. محلی که اطلاعات کتاب ها جمع آوری میشه. لذا خواهش میکنم با اطلاعات خودتون، هرچقدر کم، تاپیک ها رو پربار کنید و تالار کتابخانه های آردا رو تبدیل به یک منبع بکنید نه این که از سایت های دیگه لینک بذارید تا کاربران و مهمانان ما هدایت بشن به اونجا برای گرفتن اطلاعات. اگر لینک اون مدخل در فرهنگنامه جامع آردا موجود نبود بهتره که اصلا لینکی نگذارید و خودتون به تحقیق و آماده سازی یک مطلب بپردازید و در تاپیک مربوط منتشر کنید. به تدریج تک تک پست های شما در کنار هم میتونن یک تاپیک رو به منبع بزرگی از اطلاعات برای سایرین تبدیل کنه و این هدف تاپیک های این تالاره.

پیشاپیش از زحمات کاربران در این تاپیک مفید تشکر میکنم.

به اشتراک گذاری این پست


لینک به پست
Aragorn elessar

سعی دارم در سطور بعدی تاریخچه ی شکل گیری گاندور را به طور نسبتا مفصل و بدون جا انداختن فراز های مهم بیاورم:

تاریخچه آغازین:

پیش از نابودی نو منور منطقه ای که بعد ها گاندور نام گرفت،پناهگاه بسیاری از طوایف نومنوری بود.این نومنوری ها با انسان های میانه که در آنجا با ایشان می زیستند همزیستی مسالمت آمیزی داشتند و در صورت عدم دوستی با آنها حداقل دشمن هم نبودند.اکثر این نومنوری ها در راس مورتیل،دونلند و بیشه ی دون آداین زندگی می کردند.از آنجا که منطقه ی گاندور بسیار حاصل خیز تر از نواحی شمالی تر سرزمین میانه بود،بیش از ورود فرزندان الندیل جمعیت بسیار بیشتری در آن زندگی می کردند و دارای یک بندر بسیار زیبا و خوش ساخت به نام پلارگیر بودندپلارگیر توسط مومنان نومنوری در سال 2350 دوران دوم ساخته شد.ساکنان گاندور از رانده شدگان نومنوری که توسط ایسیلدور . آناریون هدایت می شدند به گرمی استقبال کردند.مهاجرین شمال رودخانه آندوین پادشاهی الندیل بر خود را پذیرفتند.البته در جنوب رود بزرگ نومنوریان سیاه که تازه بدانجا وارد شده بودند پادشاهی الندیل بر خود را نپذیرفتند.از آنجاییکه نومه‌نوریان سیاه نوادگان مردان پادشاه نومنور که مخالف مؤمنان نومه‌نور بودند، اتحاد با الندیل و پسرانش را که نمایندگان مؤمنان بودند نپذیرفتند. بخش اعظمی از تاریخ ابتدایی گاندور حاکی از منازعات متعدد با نومه‌نوریان سیاه است.ایسیلدور و آناریون پس از اینکه از سوی مردمان آن منطقه مورد استقبال قرار گرفتند، شروع به برپایی قلمرو خود کردند. ایسیلدور برج میناس ایتیل را نزدیک موردور و به عنوان تهدیدی برای سرزمین سیاه بنا نهاد. در آن برج وی دانه‌های درخت سپید نومه‌نور را که پیش از نابودی درخت مادر حفظ کرده بود، به ثمر رساند. آناریون برج میناس آنور را در کناره‌های دیگر رود آندوین و به عنوان دیواری دفاعی در مقابل هجوم انسان‌های وحشی برافراشت. دو برادر بین شهرهایشان، اوزگیلیات را تأسیس کردند و آن را به عنوان پایتخت خود برگزیدند. از این شهر ایسیلدور و آناریون در کنار یکدیگر حکومت کردند و برای برقراری ارتباط با الندیل و دیگر نواحی تحت کنترل از پلانتیری یا سنگ‌های بینا که پیش از خروج از نومه‌نور به مؤمنان اهدا شده بود، استفاده می‌کردند.

ویرایش شده در توسط Aragorn elessar

به اشتراک گذاری این پست


لینک به پست
Edhelharen

در این پست اسامی شاهان گاندور به نمایش در می آید.:

الندیل،(ایزیلدور و) آناریون مرگ: سال 3440 دوران دوم

منلدیل پسر آناریون مرگ: سال 158 دوران سوم

کمندر مرگ: سال 238 دوران سوم

آرندیل مرگ: سال 324 دوران سوم

اوستوهر مرگ: سال 411 دوران سوم

رومانداکیل اول (تاروستار) مرگ: سال 541 دوران سوم

تورامبار مرگ: سال 667 دوران سوم

آتاناتار اول مرگ: سال 748 دوران سوم

سیریوندیل مرگ: سال 830 دوران سوم

و چهار شاه دریانورد:

تارانون فالاستور مرگ: سال 913 دوران سوم توضیحات: تارانون نخستین شاه بی فرزند بود و پس از او پسر برادرش تارکیریان به تخت نشست.

آرنیل اول مرگ: سال 936 دوران سوم

کیریاندیل مرگ: سال 1015 دوران سوم

هیارمنتاکیل اول(کریاهر) مرگ: سال 1149 دوران سوم

در این زمان گاندور در اوج قدرت به سر میبرد.

آتاناتار دوم مرگ: سال 1226 دوران سوم پ.ن: آلکارین ((شکوهمند))

نارماکیل اول مرگ: سال 1294 دوران سوم پ.ن:او دومین شاه بی فرزند بود که پس از او برادر جوان ترش به تخت نشست.

کالماکیل مرگ:سال 1304 دوران سوم

مینالکار مرگ: سال 1366 دوران سوم پ.ن: (نایب السلطنه از 1304-1340) وی با نام رومنداکیل دوم تاج بر سر نهاد.

والاکار مرگ: ؟ پ.ن: در دوران او نخستین فاجعه گاندور یعنی کشمکش خانوادگی رخ داد.

الداکار معزول : سال 1437 دوران سوم پ.ن: (نخست وینیتاریا نام داشت)

کاستامیر غاصب مرگ: سال 1447 دوران سوم

الداکار مرگ: سال 1490 دوران سوم پ.ن: ستاننده تاج و تخت

آلدامیر مرگ: سال 1540 دوران سوم پ.ن: دومین پسر الداکار

هیارمنداکیل دوم مرگ: سال 1621 دوران سوم پ.ن: (وینیاریون)

میناردیل مرگ: سال 1634 دوران سوم

تلمنار مرگ: سال 1636 دوران سوم پ.ن: تلمنار و همه ی فرزندانش در طاعون هلاک شدند و برادرزاده اش پسر میناستان دومین پسر میناردیل پادشاه شد.

تاروندور مرگ: سال 1798 دوران سوم

تلومختار مرگ:سال 1850 دوران سوم پ.ن: (اومبارداکیل)

نارماکیل دوم مرگ: سال 1856 دوران سوم

کالیماختار مرگ: سال 1936 دوران سوم

اوندوهر مرگ: سال 1944 دوران سوم پ.ن:اوندوهر و دو پسرش در نبرد کشته شدند.پس از یک سال پادشاهی به سپه سالار آرنیل از اعقاب تلومختار رسید.

آرنیل دوم مرگ:سال 2043 دوران سوم

آرنور مرگ: سال 2050 دوران سوم

در اینجا سلسله ی شاهان به پایان رسید تا این که اله سار تلکونتار (آراگورن دوم) در سال 3019 تاج و تخت را از نوع احیا کرد.

در پست بعدی سلسه ی کارگزاران نوشته خواهد شد.

ویرایش شده در توسط Edhelharen

به اشتراک گذاری این پست


لینک به پست
Edhelharen

خاندان هورین

کارگزاران گاندور (کاگزاران حکمران)

پلندور مرگ: 1998 دوران سوم پ.ن: او برای مدت یکسال پس از کشته شدن اوندوهر و به پسشنهاد او گوندور ادعای آرودوی بر تاج و تخت را نپذیرفت

ووروندیل مرگ: 2029 دوران سوم پ.ن: (( شکارگر))

ماردیل مرگ: 2080 دوران سوم پ.ن:ماردیل وورونوه ((ثابت رای)) نخستین کارگزار حکمران بعد از او جانشینانش از اسامی الفی استفاده نکردند.

ارادان مرگ: 2116 دوران سوم

بلگورن مرگ: 2204 دوران سوم

هورین اول مرگ: 2224 دوران سوم

تورین اول مرگ: 2278 دوران سوم

هادور مرگ: 2395 دوران سوم

باراهیر مرگ: 2412 دوران سوم

دیور مرگ: 2435 دوران سوم

دنه تور اول مرگ: 2477 دوران سوم

بورومیر مرگ: 2489 دوران سوم

کیریون مرگ: 2567 دوران سوم پ.ن: در این زمان روهیریم ها به کاله ناردون امدند

هالاس مرگ: 2605 دوران سوم

هورین دوم مرگ: 2628 دوران سوم

بلکتور اول مرگ: 2655 دوران سوم

اورودرت مرگ: 2685 دوران سوم

اکتلیون اول مرگ: 2698 دوران سوم

اگالموت مرگ: 2743 دوران سوم

برن مرگ: 2763 دوران سوم

برگوند مرگ: 2811 دوران سوم

بلکتوردوم مرگ: 2872 دوران سوم

توروندیر مرگ: 2882 دوران سوم

تورین دوم مرگ: 2914 دوران سوم

تورگون مرگ: 2953 دوران سوم

اکتلیون دوم مرگ: 2984 دوران سوم

دنه تور دوم مرگ: ؟ پ.ن: اخرین کارگزار حکمران

فارامیر مرگ: 82 دوران چهارم

ویرایش شده در توسط Edhelharen

به اشتراک گذاری این پست


لینک به پست
Edhelharen

پس از آناریون که در برابر باراد-دور از پای در آمد، سی و یک پادشاه در گوندور برتخت نشستند.اگرچه جنگ هیچ گاه در مرزها متوقف نشد، ثروت و قدرت دونه داین جنوب از راه زمین و دریا تا به عهد آتاناتار دوم که آلکارین شکوهمند نامیده میشد،در طی بیش از یک هزار سال افزایش یافت.با این حال نشانه های انحطاط از پیش ظاهر گشته بود؛ چه، مردان برین جنوب دیر زن می ستاندند، و شمار فرزندانشان اندک بود.نخستین شاه بی فرزند فالاستور بود و دومین شان نارماکیل اول ،پسر آتاناتار آلکارین.

اوستوهر هفتمین پادشاه بود که میناس آنور را از نو بنا کرد، از آن پس شاهان تابستان بیشتر به جای ازگیلیات در آنجا اقامت میگزیدند.در دوران او بود که مردان وحشی نخستین بار به گاندور حمله کردند.اما تاروستار، پسر او حمله ی آنان را دفع کرد و بیرونشان راند و نام رومنداکیل،((فاتح شرق)) را بر خود نهاد.هرچند او بعدها در نبرد با سپاهیان تازه نفس شرقی ها کشته شد. تورامبار پسر رومنداکیل انتقام او را ستاند و در شرق دست به کشورگشایی زد.

با سلطنت تارانون، دوازدهمین شاه سلسله ی شاهان دریانورد آغاز گردید،شاهانی که ناوگان ها ساختند و سلطه ی گاندور را در طول غرب و جنوب مصب های آندوین گسترش دادند.تارانون برای بزرگداشت پیروزی هایش در مقام فرمانده لشکریان با نام فالاستور،((فرمانروای سواحل)) تاج بر سر نهاد.

به اشتراک گذاری این پست


لینک به پست
مهمان
این موضوع از هم اکنون بسته می گردد.

×
×
  • جدید...