آردا، دنیای تالکین سایت طرفداران تالکین در ایران. جایی برای گفتگو در مورد ارباب حلقه ها و دیگر آثار تالکین به زبان فارسی
ریشه‌های بسیار زبان وسترون. تالیسکا، زبان بومی اداین بود که در نهایت از زبان الفی مشتق شده بود ولی از زبان الفی که در دوران نخست در بله‌ریاند به کار می‌رفت متمایز بود. زبان‌های بعدی آن‌ها، وسترون و آدونیاک نیز تحت تأثیر منابع الفی بودند.
بیشتر آدمیان سرزمین میانه، به وسترون، زبان باستانی اداین و مردمان آن که در اصل از آدونیاک آمده بود صحبت می‌کردند. وقتی که نومه‌نوری‌ها، طی دوران دوم به سرزمین میانه بازگشتند، وسترون به نوعی گویش مختلط تبدیل شد تا نومه‌نوری و خویشان دوردست ایشان بتوانند با یکدیگر گفتگو کنند. در حالی که دوران دوم سپری می‌شد، به خصوص پس از شکل‌گیری قلمروهای آرنور و گوندور در پایان دوران مذکور، نه فقط انسان‌ها بلکه تمام نژاد‌های سرزمین میانه به وسترون سخن می‌گفتند. در نتیجه اغلب با اسم زبان مشترک از آن یاد می‌کردند.
وسترون زبان غالب شمال غربی سرزمین میانه بود و در نتیجه، در آثار تالکین انگلیسی مدرن مظهر آن است. حتی اسامی وسترون باستانی نیز به برابر آن‌ها در انگلیسی قدیمی ترجمه شده‌اند. مثال بارز آن، هابیت، ریوندل و شی‌لاب[۱] است و نمونه‌های بسیاری از این دست وجود دارد. در نتیجه، مثال‌های اندکی از اسامی و کلمات «واقعی» وسترون در دست هست. در واقع، تنها دو منبع مهم وجود دارد. مورد اول در یادداشت‌های مجزا در انتهای ضمیمه‌ی ج جلد دوم ارباب حلقه‌ها قرار دارد. جایی که «باناکیل» و «کودوک» (که هر دو به هابیت‌ها اشاره می‌کنند) همراه با مثال‌های دیگر ارائه شده‌اند. مورد دوم، در اسامی شاهان نومه‌نوری مانند آر-آدوناخور (شاه، ارباب غرب) تا آر-فارازون (شاه زرین) دیده می‌شود که آدونیاک هستند و در نتیجه ارتباط نزدیکی با وسترون دارند.
[۱] در همین فرهنگنامه اشاره شده که شی‌لاب از دو کلمه تشکیل شده و بخش اول به جنسیت وی اشاره دارد در حالی که بخش دوم به معنی عنکبوت است.
