نظر سنجی 64: دوست داشتید کدام نبرد تن به تن عظیم آردا را از نزدیک مشاهده کنید؟

[فنگورن 3,679]

نظر سنجی 64

دوست داشتید کدام نبرد تن به تن عظیم آردا را از نزدیک مشاهده کنید؟

1-مورگورت و تولکاس

2-هوآن و کارخاروت

3-هوآن و سائرون

4-گندالف و بالروگ

5-اکتلیون و گوتموگ

6-گندالف و نزگول در ودرتاپ

7-گیل گلاد-الندیل و سائرون

8-فین گولفین و مورگورت

9-فین رود و گرگِ سائرون

10-ائارندیل و آنکالاگون

11-سایر

این نظرسنجی توسط Armando پیشنهاد و با کمک الوه طراحی شده است.

[نولوفینوه 1,690]

بازم افتخار اولین نظر رو دارم :)

خوب ... نظر سنجی خیلی سختیه راستش!

هر کدوم فوق العاده جذابند

اما همانطور که میتونین پیشبینی کنین (!) من گزینه 8 رو انتخاب میکنم!

جایی که فین‌گولفین دلیر یکه و تنها درحالی که چشمانش از شدت خشم می درخشه و همه خادمان مورگوث به خیال اینکه خود اورومه داره میتازه فرار میکنند و در نهایت روح بی کالبد شاه برین نولدور، دلیرترین و مغرور ترین شاهان الف روزگار کهن، پس از زدن هفت زخم بر مورگوث، روانه ماندوس میشه .... :'(

ویرایش شده در مه 12, 2015 توسط نولوفینوه

[VARDA Elentari 178]

...

آهسته از سریرش در دخمه ها راه بالا را در پیش گرفت، و طنطنه ی پای او به سان رعد در زیر زمین میپیچید...

جامه ی رزم سیاه بر تن از دروازه بیرون زد، و به سان برجی، تاج آهنین بر سر در برابر شاه ایستاد و سپر فراخش سیاه و بی تلالو، به مانند ابری طوفان زا بر روی او سایه انداخت!

اما فین گولفین آن زیر همچون ستاره ای میدرخشید؛ زیرا زره اش سیم اندود و سپر آبی رنگش بلورنشان بود؛ و شمشیرش "رینگیل" را که به مانند یخ تابنده بود، از نیام بیرون کشید...

[اله ماکیل 2,460]

رای که دادیم. حالا تفسیرش میکنیم.

تولکاس و مورگوت: تو اون شرایط وقتی همه ی زمین ها چاک چاک میشه و همه ی کوه ها داره به هم میریزه و طوفان خشم دو والار بود و نبود رو کن فیکون میکنه، بیشتر از مشاهده باید مراقب باشیم بلایی سرمون نیاد. اصلا نمیفهمیم چه اتفاقی داره میفته. بعدشم ترجیح میدم موجودی فروتر با موجودی قدرتمندتر بجنگه. صرف دیدن جنگ لطفی نداره، یه کم شجاعت، تهور و بی باکی هم لازمه. پس این گزینه نه.

هوان و کارخاروت: جنگ جالبی باید باشه. ولی دیدن دو تا سگ که دارن همدیگه رو لت و پار میکنن بیشتر از لذت بخش بودن باید حال به هم زن هم باشه. طاقتشو ندارم. پس این هم نه.

هوان و سائورون: جنگیدن باید مردونه باشه. یه بار خفاش باشی، یه بار مار بشی، یه بار اژدها بشی، آخرشم شکست بخوری؟!!! باید بدونم چی داره با چی میجنگه! فلذا این هم نه.

گاندالف و بالروگ: این دو تا هم تو یه مرتبه بودن، حالا گیرم بالروگ یه کم گنده تر و قوی تر. ولی گاندالف هم کلی نور و صاعقه و آتیش و اینا تو چنته داشت که به وقتش میتونست رو کنه. پس اینم نه.

فین گولفین و مورگوت: دست و دلم میلرزه که بگم نه، ولی چاره ای نیست. اوصاف این نبرد پر شکوه رو خیلی خوندم و شنیدم. ترجیح میدم نبردی باشه که هیچ توصیفی در موردش وجود نداشته باشه. از طرف دیگه اگه اشک امون بده ببینم چه اتفاقی بیفته. پس اینم نه.

گاندالف و نزگول: درسته تعدادشون بیشتر بوده، ولی اولا ته تهش انسان بودن، حالا گیرم نامیرا. دوما سر به سر یه مایا گذاشتن دیگه اعتتماد به نفس کاذب به حساب میاد. پس اینم نه.

گیل گالاد - الندیل VS سائورون: دو نفر به یه نفر؟ نه منصفانه نیست. حالا درسته سائورون تنها بود، عوضش تا اون موقع استراحت کرده بود. بیشتر فعالیتش فکری بوده و فوق فوقش چهارتا گدازه آتش فشان ول داده سمت ارتش متفقین!!! و درسته که اینا دو نفر بودن، ولی در عوض هفت سال جون کنده بودن تا سائورون از دخمه ش بیاد بیرون. کلا شیر تو شیر بوده. پس اینم نه. (راستی تنها تنها جنگیدن با سائورون یا دوتایی با هم؟)

فینرود و گرگ سائورون: اصلا حرفشم نزنین که راه نداره. دست و پا بسته، بدون سلاح، تو یه محیط محصور، اونم با یه جونور بی شاخ و دم!!! میخوام بدونم اگه خود فنگورن رو بندازن تو یه همچین دخمه ای با یه همچین موجودی، به فرض پیروز اومدن از اون تو ( :) ایشالا البته) خودش اسم اون کشمکش رو "نبرد" میذاره؟!!!

ائارندیل و آنکالاگون: یه دونه اژدها بوده دیگه، حالا یه کم گنده و سیاه و پران!!! خیل والار زیر پات باشه، خودتم سوار یه ابرکشتی پرنده باشی (حالا نمیدونم سلاح اون کشتی چی بوده، ولی به هر حال) نبرد شکل تخیلی به خودش میگیره. لطفی نداره از نظر من. پس اینم نه.

و گزینه ی مورد نظر ما، گوتموگ و اکثلیون: عاشق این نبردم و خیلی دوست دارم ببینمش. فرمانروای چشمه های گوندولین، در برابر فرمانروای بالروگ ها. هم هیجان داره، هم شهامت، هم زیبایی و هم جانفشانی و ایثار. تو اون بلبشو اینکه یه تنه بخوای جلوی یه موجودی که کلی از مشاهیر نولدور رو به خاک و خون کشیده استادگی کنی و باهاش بجنگی خیلی حرفه. هیچ توصیفی هم در موردش نداریم. پس چه بهتر که اگه قرار باشه نبردی رو ببینم، اینو انتخاب کنم.

پ.ن: موندم منظور فئانور از انتخاب گزینه ی "سایر" کدوم نبرده؟ نبرد اسمیگل و ده آگول سر حلقه؟!!!! در ضمن این بار چندمه که داره به گزینه ی سایر رای میده. ایندفعه از مدیران میخوام باهاش برخورد کنن!!! ;) :D :D

ویرایش شده در مه 13, 2015 توسط اله ماکیل

[Capitan 1,823]

من نبرد گیل گالاد و الندیل و سائرون رو انتخاب کردم.

راستش بین این نبرد و نبرد اسماگ و بارد گیر کرده بودم که چون اون یکی تو گزینه ها نبودم و از بودن در بین سایر ها خوشم نمیاد اینو انتخاب کردم:دی

در کل من با دوران سوم بیشتر ارتباط برقرار میکنم و بیشتر باهاش حال میکنم خیلی هم باور پذیرتره و واضحه که نبرد های این دوران هم بیشتر به مذاقم خوش بیاد!مثلا به نظرم خنده های تولکاس به مورگوت یه جوریه!و خوب خوشم نمیاد:دی

[Bain 1,646]

در راستای اینکه فقط شانس دیدن یکی ازین نبردهای شکوهمند وجود داره من ترجیح میدم نبردی رو ببینم که با پیروزی همراه باشه که تهش بیشتر افسرده نشم، که از بین این گزینه ها فقط گزینه اول و یکی مونده به آخر این ویژگی رو دارن(تو بقیه یا شکست حاصل میشه یا نابودی(موقت) دو طرف)

اما کشتی دو والار خیلی جذاب نیست به نظرم،ضمن اینکه اون شرایطی که اله ماکیل عزیز هم گفت حاکمه!یعنی فقط میمونه گزینه آخر.

اما اگه همه اینها رو هم در نظر نگیریم،وقتی تصویر پیتر جکسون از سقوط اسماگ تا این حد باشکوهه، تصور کنین تصویر واقعی سقوط اژدهایی که اسماگ به اندازه انگشتشه(1) و قله های تانگورودریم در زیر بار سقوطش خرد میشن چه خواهد بودن!

مزیت دیگه این گزینه،امکان مشاهده همزمان گوشه هایی از نبرد عظیم خشم ه. :دی

پ.ن.نبرد ائووین و شاه جادوپیشه هم میتونه جز سایر باشه

پ.ن.1.فراموش نکنیم که "هر داستان خوبی شایسته شاخ و بال دادنه"! :)

ویرایش شده در مه 13, 2015 توسط Bain

[Samwise Gamgee the Brave 609]

سایر رو انتخاب کردم به خاطر نبرد سم وایز کبیر با شلوب. البته نبرد گیل گالاد با سارون هم خوبه(الندیل که هیچ کاری نکرد)!در ضمن تا جایی که من میدونم این نبرد در انتهای دوران دوم بود(با کاپیتان هستم)

[Capitan 1,823]

سایر رو انتخاب کردم به خاطر نبرد سم وایز کبیر با شلوب. البته نبرد گیل گالاد با سارون هم خوبه(الندیل که هیچ کاری نکرد)!در ضمن تا جایی که من میدونم این نبرد در انتهای دوران دوم بود(با کاپیتان هستم)

من منظورم کلا نبرد ها و اتفاقاتیه که تو فیلم به نمایش در آمدن که اکثرا مال دوران سومن

ویرایش شده در مه 13, 2015 توسط Capitan

[Legolas Mellon 13]

دوست داشم نبرد لگولاس و بولگو از نزدیک می دیدم.

[R-FAARAZON 10,192]

فینگولفین را تصور کنید که ملکور را به مبارزه می طلبد تو گویی آخلیوس بزرگ که هکتور را به نبرد دعوت میکرد جان گرفته.

این فرزندان فینوه هم هرکدام اسطوره ای بودند :

کوروفینوه ، روح آتش با عصیانی به یاد ماندنی و فینگولفین ، که شاید متهور ترین و بیباک ترین فرد در کل تاریخ آردا بود

کسی که بدون قیاس تبار خود با ملکور به مبارزه با او رفت و دلاورانه بر او زخم زد و به روی مرگ لبخند زد!

در کنار این نمیتوان از هوان گذشت.محافظ لوتین که دلاورانه خود را سپر او کرد

حتی تصور مبارزه او با سائورون مغرور در مقابل تول -این-گوروت هیجان انگیز است! سائورونی مطمئن و از خود راضی که در هیبت گرگ و از پیروزی خود راضی بود این آخرین بار نبود که او اسیر غرور و دست کم گرفتن دشمن خود شد!

سومین مبارزه ای که باید آن را از نزدیک دید تقابل شاه جادوپیشه انگمار و جادوگر سپید میثراندیر در محاصره میناس تیریث است بخصوص وقتی که دروازه با ورد ویچ کینگ شکسته و او میثراندیر را با رجز هایی تهدید و به مرگ نوید می دهد ترکیب این تقابل با سر رسیدن سپاه روهان از جذاب ترین لحظات کتاب بازگشت پادشاه بود

ویرایش شده در مه 14, 2015 توسط R-FAARAZON

[Hamed Sooffee 108]

هیچکدوم ترجیع میدم تو یه جای امن منتظر شنیدن نتیجه ی نبرد باشم.

[Samwise Gamgee the Brave 609]

دوست داشم نبرد لگولاس و بولگو از نزدیک می دیدم.

لگولاس اصلا با بولگ نجنگید ،تو فیلمم همینجوری الکی گذاشته بودند که به بیننده حال بدن.در واقع اصلا معلوم نیست که لگولاس درنبرد پنج سپاه بوده باشه یا نه.و در ضمن بولگ هم به دست بئورن کشته شد.بئورن تو جنگ خیلی نقش مهمی داشت که تو فیلم دو ثانیه بیشتر نشونش ندادند.در واقع اگه اون و عقابا نبودند جنگ به نفع گابلینا تموم می شد.اصلا آزوگ و سپاهیانش نبودند،فقط گابلینای کوهستان مه آلود و وارگ های بیشه بودند.

ویرایش شده در مه 15, 2015 توسط Samwise Gamgee the Brave

[Raistlin Majere 113]

من نبرد گیل گلاد-الندیل و سائرون رو انتخاب می کنم.

هر چند نبرد تورین تورامبار و گلائرونگ رو هم دوست دارم ببینم.

[♥boromir♥ 343]

من خیلی دوس دارم نبرد مورگورت و تولکاس رو از نزدیک ببینم ولی نه خیلی نزدیک...تقریبا 700و800 کیلومتر اونور تر با تلسکوپ... :)

[عیار 56]

نبرد گندالف با بالروگ رو انتخاب کردم.نبرد سختی بوده و بسیار داغ...

[3DMahdi 14,529]

نظرسنجی به شدت سخته و هنوز نتونستم تصمیم بگیرم کدوم گزینه رو بزنم! اما نظراتم اینه:

1-مورگورت و تولکاس: بی شک عظیمترین نبرد تن به تن در تاریخ آرداست. قدرتمندترین موجودات آردا دارن با هم کشتی میگیرن! اصلا تصورش هم سخته!

2-هوآن و کارخاروت: نبرد سهمگینی بود. ایستادن در برابر جنون کارخاروت خیلی کار بزرگیه.

3-هوآن و سائرون: نه واقعا در برابر بقیه گزینه ها انتخابش نمیکردم.

4-گندالف و بالروگ: اینم جالبه. نبردی که بر فراز زیراک زیگیل انجام شد و گندالف با بالروگ لزج میجنگه!

5-اکتلیون و گوتموگ: همون هیجان قبلی رو داره!

6-گندالف و نزگول در ودرتاپ: اصلا!

7-گیل گلاد-الندیل و سائرون: نبرد آخرین اتحاد خوبه اما بازم گزینه انتخابیم نیست

8-فین گولفین و مورگورت: این خیلی خوبه و یکی از گزینه های جدی!

9-فین رود و گرگِ سائرون: اینم واقعا دردناک بود. حق فینرود نبود که اونجا و توی اون دخمه کشته بشه. اینو دوست ندارم نگاه کنم، میخوام به کمکش برم!

10-ائارندیل و آنکالاگون: یکی دیگه از عظیمترین نبرد ها. سقوط آنکالاگون واقعا دیدنیه!

[زاپا 756]

هوان و کارخاروت یه چیز دیگه است. واقعا چی میشد اگه فیلم سیلماریلیون ساخته میشد و این صحنه ها را تو فیلم میدیدیم، البته امید زیادی ندارم که فیلم سیلماریلیون حداقل به این زودی ها ساخته بشه چون خیلی از ارباب حلقه ها حماسی تره و ساختن فیلم ازش هم سخت تر،

ولی به هر حال مطمئنم که این ده صحنه نبرد برترین صحنه ها در واقعیت یا هر فیلم و انیمیشنی میشن!

هیچکدوم ترجیع میدم تو یه جای امن منتظر شنیدن نتیجه ی نبرد باشم.

البته فکر کنم عاقلانه ترین کارو شما انجام میدید :)

[The Witch-King 790]

با اینکه بین گزینه ها نبرد فین گولفین و مورگوت وسوسه انگیز بود ولی من بیشتر دوست داشتم نبرد ویچ کینگ و ائارنور آخرین پادشاه گاندور در دوران سوم رو ببینم.

ائارنوری که با پذیرفتن پیشنهاد نبرد تن به تن بزرگترین خادم سائورون در واقع نابودی خودش رو میپذیره.

[FILI 809]

بیشتر نبرد ها ظاهرا از کتاب سیلماریلیون برداشته شدند که منم این کتاب رو ندارند و از جزییات این حوادث اطلاعی ندارم.

من به نبرد گندالف و بالروگ رای دادم،‌ فوق العاده س. بسیار ترسناک و حماسی. البته اگر کتاب سیل رو خونده بودم ممکن بود نظرم الان چیز دیگه ای باشه.

[♥boromir♥ 343]

یه لحظه کشتی تولکاس و ملکور رو تصور کنین...

حالا تولکاس دلاوری از خطه والینور...زیر یخم مورگوثو در دست میگیره...میره برا فن بار انداز...و بلهه...فن باراندازو به اجرا در میاره و 2 امتیاز رو بدست میاره...احسنت بر تو دلاور...شیر مادر حلالت باشه...

اینا احیانا فک نکردن چی به سر زمین کشتیشون میاد...همینجور رو کوه ها و درختا را میرفتن میوفتادن دنبال هم... ;) :)

[R-FAARAZON 10,192]

عجالتا در مورد گزینه ی آنکالاگون و ائارندیل فکر اینم بکنید که آیا اصلا مرگ آنکالاگون بدست ائارندیل با توجه به تفاوت چشمگیر امکان پذیر بود؟

در این مورد البته سلاح دست ائارندیل در مقابل آنکالاگون نهایتا مثل یه سوزن ته گرد یا پونز بوده!

با یه سوزن میشه یه اژدها اونم از بزرگترین اژدهای دورانها رو کشت؟

[Legolas Mellon 13]

لگولاس اصلا با بولگ نجنگید ،تو فیلمم همینجوری الکی گذاشته بودند که به بیننده حال بدن.در واقع اصلا معلوم نیست که لگولاس درنبرد پنج سپاه بوده باشه یا نه.و در ضمن بولگ هم به دست بئورن کشته شد.بئورن تو جنگ خیلی نقش مهمی داشت که تو فیلم دو ثانیه بیشتر نشونش ندادند.در واقع اگه اون و عقابا نبودند جنگ به نفع گابلینا تموم می شد.اصلا آزوگ و سپاهیانش نبودند،فقط گابلینای کوهستان مه آلود و وارگ های بیشه بودند.

میدونم رمانو خوندم......ولی درکل نبرد لگولاسو دوست داشتم

[R-FAARAZON 10,192]

با اینکه بین گزینه ها نبرد فین گولفین و مورگوت وسوسه انگیز بود ولی من بیشتر دوست داشتم نبرد ویچ کینگ و ائارنور آخرین پادشاه گاندور در دوران سوم رو ببینم.

ائارنوری که با پذیرفتن پیشنهاد نبرد تن به تن بزرگترین خادم سائورون در واقع نابودی خودش رو میپذیره.

مرگ چیزی که فینگولفین و ائارنور لمس کردن و پذیرفتن

و در ازاش چیز بیشتری به دست آوردن

تبدیل شدن به اسطوره و یادی که هرگز از میان نمیره و بالاتر از اون جاودانگی!

وقتی به روی مرگ بخندی و اونو به تمسخر بگیری دیگه چیزی برای از دست دادن نیست .این حسیه که شاید فراتر از هر نیاز بشریه .حس بیکران بودن

ائارنور و فین گولفین کاری کردن که کسی جرئتشو نداشت و همین اونارو بالاتر از تمام قهرمانان آردا میبره

ویرایش شده در مه 18, 2015 توسط R-FAARAZON

[The Witch-King 790]

مرگ چیزی که فینگولفین و ائارنور لمس کردن و پذیرفتن

و در ازاش چیز بیشتری به دست آوردن

تبدیل شدن به اسطوره و یادی که هرگز از میان نمیره و بالاتر از اون جاودانگی!

وقتی به روی مرگ بخندی و اونو به تمخر بگیری دیگه چیزی برای از دست دادن نیست .این حسیه که شاید فراتر از هر نیاز بشریه .حس بیکران بودن

ائارنور و فین گولفین کاری کردن که کسی جرئتشو نداشت و همین اونارو بالاتر از تمام قهرمانان آردا میبره

خب من همین اول بگم که من به فین گولفین کاری ندارم و اما راجع به ائارنور بنظرم نه تنها با این کار چیز بیشتری بدست نیاورد و برعکس فین گولفین هیچ اسطوره ای نشد بلکه با این حماقت بزرگ هم خودشو به کشتن داد هم گاندور رو به اون وضع انداخت هم ...

بزار یه بررسی از دوران این شاه بی خرد داشته باشیم:

2043 دوران سوم: ائارنیل دوم پدر ائارنور و سی دومین شاه گاندور میمیره ائارنور به عنوان تنها وارث اون به پادشاهی میرسه. ویچ کینگ به ائارنور پیشنهاد نبرد تن به تن میده وزیر ائارنور, ماردیل مانع از رفتن ائارنور میشه.

2050 دوران سوم: هفت سال بعد از به پادشاهی رسیدن ائارنور, یه پیشنهاد دیگه از جانب ویچ کینگ میاد ائارنور بی خرد بر خلاف توصیه های وزیرش ایندفعه با حماقت قبول میکنه و با اندکی از یارانش به میناس مورگول میره و بعد از ورود به دروازه های میناس مورگول دیگه پیداش نمیشه.

با این حماقتش آخرین بازمانده نسل آناریون از ناپدید میشه و نسل آناریون از بین میره و علاوه بر اون گاندور نزدیک به 1000 سال از داشتن پادشاه محروم میمونه ( اینم در نظر داشته باشیم که ائارنور کاملا از پیش گویی گلورفیندل راجع به ویچ کینگ خبر داشت ( No man can kill me :) ) چون خودش اونجا کنار گلورفیندل بود و واقعا قبول پیشنهاد نبرد از جانب ائارنور (شاه گاندور کسی که یه کشور بهش نیاز داره) یه حماقت خیلی بزرگه.)

ائارنور با اینکارش بیش از پیش نشون داد که دور اندیشی و خرد پدرش رو نداره و بیشتر به به سلحشور خوب میخوره تا شاه گاندور برعکس ویچ کینگ که واقعا شایسته لقب شاه هست.

ویرایش شده در مه 18, 2015 توسط The Witch-King

[R-FAARAZON 10,192]

این صحبت ها موقعی که عاقلانه و آرام به حوادث نگاه کنیم معقوله

اگه قرار بشه همه قهرمانان داستان محتاط و خونسرد باشن که کنشی انجام نمیشه

ولی اون التهاب لحظه ای و اون تصمیمی که در لحظه گرفته میشه رو خیلی وقتا نمیشه با منطق بررسی کرد، فرق خیلی از قهرمانان دنیای فانتزی هم همینه دست به ریسک بزرگی میزنن که اگه بگیره موفقیت بزرگی و اگه نگیره باعث خیلی از سختی ها میشه

وقتی اله سار با سپاهیان دروازه سیاه رو محاصره کرد و با این ریسک به فرودو فرصت نابودی حقه داد ولی اگه فرودو کشته میشد و این سپاهیان نابود میشدن دیگه کسی مقابل سائورون و محافظ گوندور میموند؟

وقتی پیروزی همه کارا معقول به نظر میاد و وقتی شکست بخوری نه

ائارتور به پیشنهاد ویچ کینگ رفت و معمولا یه عرفه در دنیای باستان که به جنگ تن به تن احترام میزارن ولی ویچ کینگ با زیرکی سواستفاده کرد ولی اگه نمیکرد و تن به مبارزه میداد شاید مبارزه ای مثل آخلیوس-هکتور میشد!

ملکور هم به مصاف اومد و حتی فینگولفین بهش زخم زد و صرفا بخاطر برابر نبود نیرو و ماهیت شکست خورد

ویرایش شده در مه 18, 2015 توسط R-FAARAZON