آسفالوت (نام اسب گلورفیندل)

اسب سفیدِ درخشانی بود که گلورفیندل اهل ریوندل در سالهای پایانی دوران سوم بر آن سوار می‌شد. گلورفیندل سوار بر آسفالوت بود که راهی جستجو برای یافتن آراگورن و هابیت ها شد و پس از اینکه آن‌ها را یافت، مرکب خود را به فرودوی زخمی داد. به رغمخطر سواران سیاه در گدار بروئینن، آسفالوت فرودو را به سلامت به خانه‌ی الروند رساند.

در اولین نسخه‌ی منتشر شده از ارباب حلقه‌ها، سیمای آسفالوت اینگونه تشریح شده که با دهنه و افسار بوده است، با اینکه در همان نسخه در جاهای دیگر نوشته شده که الف‌ها از عنان برای اسب‌هایشان استفاده نمی‌کردند. بعد از نامه ای از یک خواننده‌ی کنجکاو، تالکین از یافتن این تناقض قدردانی کرد و در نسخ بعدی به جای دهنه و عنان از کلمه‌ی سربند زینتی استفاده کرد. در این نامه، در مورد جزئیات ابزار و آلات آسفالوت کمی بیشتر به ما اطلاعات داده شده است. اسب گلورفیندل یک سربند زینتی داشت، که روی آن یک پر بود به همراه تسمه ای چرمی، آراسته به جواهرات و به همراه زنگی کوچک. اما گلور (فیندل) بطور قطع از دهنه استفاده نمی‌کرده است. (نامه‌های جی آر آر تالکین. نامه‌ی شماره‌ی ۲۱۱، به تاریخ سال ۱۹۵۸).

یادداشت:

1. نام آسفالوت براحتی به المان‌های معنی دار الفی تقسیم نمی‌شود و معنایش نامعین است. (خود تالکین نیز هیچگاه تفسیری برای این نام ارائه نکرد). المان انتهایی – loth احتمالاً به معنای شکوفه یا گل می‌باشد (و بعضی المان –fal را اینگونه ترجمه کرده‌اند: حباب).